 |
|
jedynie siedziałam i słuchałam. słuchałam każde słowo które wypowiadał. uśmiechając się, w myślach dokładnie analizowałam to co mówił. miałam wrażenie jakby wprost mówił mi co mam robić, jak mam się zachowywać jeśli chcę aby coś z tego było. z tym, że ja sama nie wiem czego chcę. mam w głowie mętlik. natłok nerwów i negatywnych emocji zabija we mnie wszystko co najlepsze. mogłabym spróbować, pozwolić aby to zakwitło, ale co jak znowu się nie uda? mam stracić kolejnego przyjaciea? nie przeżyłabym tego. a jednak słuchałam, w pewnym sensie pragnąc tych słów.
|
|
 |
|
W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!
|
|
|
|
jest w tym coś cudownego. drobne gesty, przelotne spojrzenia, czy jednoznaczne półsłówka. widzę co się dzieje, każdy kto jest obok nas to widzi. a jednak nie chcę tego. boję się, że znów coś zepsuję. a może jednak? nie wiem. i zresztą skąd mam wiedzieć? sama przed sobą boję się przyznać do jakichkolwiek emocji. dlatego tak źle się czuję, dlatego znowu uciekam. to bez sensu.
|
|
 |
|
"dopóki bije mi serce nie odpuszczę, jedyny gość z którym walczę to ten w lustrze"
|
|
|
|
"Pamiętam ją jak patrzyła na mnie, gdy mówiłem "pomóż mi bo sam już kurwa nie ogarnę" i pamiętam ją jak odeszła w ciszy, zamknęła drzwi"
|
|
|
|
nie rozumiem dlaczego, ale siedząc dzisiaj przy stole z rodziną, mimowolnie myślami cofnęłam się dokładnie o rok wcześniej. pamiętasz? piętnasty maja. dokładnie o tej godzinie, po twojej wielkiej urazie, leżeliśmy wtuleni w twoim pokoju oglądając film. twoja mama po raz kolejny przeżywała, że jestem za chuda i donosiła nam deserów lodowych. z naszej cudownej bajki wyrwał nas telefon, przez który musiałam wrócić do domu. i dzisiaj właśnie tak się poczułam. jakbyś właśnie mnie odprowadził, a ja z wielkim uśmiechem na twarzy zasiadłam do stołu. tylko że dzisiaj jest zupełnie inaczej. dzisiaj ciebie nie ma, a ja się nie uśmiecham, nie tak jak wtedy. to chyba oczywiste, że żałuję, jednak teraz jest to bez znaczenia. przepraszam.
|
|
|
|
przez cały ten czas żyłam szczelnie otulona tęsknotą to ciebie. całymi dniami zadręczałam się pytaniami: co zrobiłam źle? gdzie popełniłam błąd? dlaczego? no właśnie, dlaczego? wiem, że nie chciałeś mnie zranić, ale czy nie widzisz co ze mną zrobiłeś? płakałam tak długo. co ja gadam, przecież ja wciąż płaczę. staram się uśmiechać, udawać, że nie rusza mnie gdy usłyszę coś na twój temat lub chociażby twoje imię, że nie boli mnie to jak teraz mnie traktujesz. ale za każdym razem mimowolnie spuszczam wzrok. wiem, że nadejdzie dzień kiedy wprost powiem ci jak się czułam przez ten czas. wiem, że bez skrupułów to właśnie ciebie obarczę całą winą. ale na to jest stanowczo za wcześnie. wciąż jestem zbyt słaba i naiwna. jeszcze uwierzyłabym w twoją niewinność, a przecież to wszystko tylko i wyłącznie twoją zasługą. prawda?
|
|
 |
|
Send a question in the wind. It's hard to know where to begin... / sia
|
|
  |
|
Dokądkolwiek idziesz, idź całym sercem.
|
|
|
|
When you ready come and get it :)
|
|
|
|
Nocą zerkaj w gwiazdy, tak, marzenia w głowie zmieść, spełnią się jeśli chcesz ♥! / honey
|
|
|
|
DZIĘKUJĘ ZA TYLE PRZYJAŹNI, KOCHAM CIĘ NAJBARDZIEJ NA ŚWIECIE. JESTEŚ CUDOWNA, WSPANIAŁA I POTRAFISZ POMÓC JAK MAŁO KTO. KOCHAM CIĘ BARDZO, BARDZO MOCNO ♥
"ZA PRZYJAŹŃ BO BEZ TEGO NIE DOSZEDŁBYM NIGDZIE, CHOĆ Z ROKU NA ROK CORAZ MNIEJ NAS NA TEJ LIŚCIE." Z KARNIAKIEM I POZDROWIENIAMI, TWOJA NAJUKOCHAŃSZA, NAJWSPANIALSZA I NAJLEPSZA PRZYJACIÓŁKA, TOSIA ♥ @wielkanicosc ;)
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
