 |
Osobiste wspomnienia z mojego nieudanego życia.
|
|
 |
Ta świadomość, że już dla niego nic nie znaczę, rozpierdala mnie od środka.
|
|
 |
Dotykaj całowaniem, tak jak lubisz.
|
|
 |
Samotność to cena, którą płacimy za szczerość, bezkompromisowość i paskudny charakter.
|
|
 |
Czy macie czasem tak, że nagle tracicie nad wszystkim kontrolę? Że wszystko co kochacie odchodzi? Zostajecie same w pustym pokoju, siadacie na podłodze, zaciskacie zęby i płaczecie, bo nie możecie sobie poradzić z myślą, że to co było już nigdy nie wróci.?
|
|
 |
-Liczyłam na to, że pustka w sercu zarośnie. -I co? -Przeliczyłam się.
|
|
 |
Naiwna idiotka, która wierzy w bajki i szczęśliwe zakończenia. Tak, to zdecydowanie ja.
|
|
 |
Zrozumiałam, że życie nie będzie czekać, aż stanę na nogi.
|
|
 |
I czując Cię obok opowiem wszystkim, jak często się boję i czuję się nikim.
|
|
 |
Z każdą próbą naprawienia tego syfu, wszystko się rozpiernicza jeszcze bardziej. Zakażone wirusem nieszczęścia komórki znajdujące się w moim sercu cały czas się rozmnażają. Gromadzi się ich tam tyle, że spokojnie mogłabym się z kimś podzielić. Chce ktoś może?
|
|
 |
Chyba czas się przyzwyczaić, że mi nigdy nic nie wyjdzie.
|
|
 |
Wystarczy mi jeden mały promyk nadziei, jedna maleńka rzecz, która przyciągnie moją uwagę i skieruje mnie tam, gdzie powinnam być.
|
|
|
|