 |
|
Jedyną rzeczą bardziej przygnębiającą od niemożności odnalezienia kogoś jest bycie nieodnalezionym.
|
|
|
|
Zawsze wierzyłem w głupców. Moi przyjaciele nazywają to wiarą w samego siebie.
|
|
|
|
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
|
|
|
|
Jedyny szacunek, który jest coś wart, to szacunek ze strony nieprzyjaciela. Szacunek przyjaciół wart jest tylko wtedy, gdy wznosi się ponad ich wdzięczność, podziękowania i wszystkie bardziej prymitywne odruchy…
|
|
|
|
Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to, czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.
|
|
|
|
Nigdy Ci tego w ten sposób nie powiem, ale naprawdę cieszę się, że tylu facetów przede mną okazało Ci brak szacunku. Kiedy skutecznie zniechęcałaś się do nich, moje szanse rosły. Nie powiem nikomu, co krzyczysz w moich ścianach i jak wyglądasz rano. Jestem wdzięczny każdemu idiocie, który wepchnął Cię w moje ręce.
|
|
|
|
Żaden mężczyzna nie całował tak jak on. Mocno, z determinacją, jakby był na wiecznym głodzie. Ale nawet gdy przygryzał jej wargi, to delikatnie - tak, że nie czuła odrobiny bólu, tylko lekki dreszcz na plecach, ramionach, i w końcu na policzkach.
|
|
|
|
Lepiej wracać do pustego domu, niż do domu, w którym czeka tylko puste serce i obojętny wzrok.
|
|
|
|
Są takie chwile, których się nie zapomina. Takie spojrzenia, które prześladują wciąż w pamięci. Takie ramiona, w których chciałoby się pozostać do końca i taka tęsknota, której nie da się opisać.
|
|
|
|
Odpuść. Niektóre relacje muszą się zmienić i to, że się zmieniają - wcale nie oznacza, że są gorsze. Są inne. Zmiany często bywają dla nas mało komfortowe, ale równie często bywają konieczne.
|
|
|
|
Warto przeżyć wielką miłość, nawet jeśli ona po jakimś czasie przygasła, rozsypała się i nie była na zawsze.
|
|
 |
|
Tutaj tęsknota ubiera się w słowa. Siła miłości równa się pasji wkładanej w wystukiwanie pełnych namiętności wyznań. Wyznań przepełnionych uczuciami drążącymi dziurę w sercu. Jeśli ktoś tu jeszcze je zachował. Tutaj dusze skleja się jak mozaiki. Łata ich ubytki. Czasem przepełnia mnie przekonanie, że słyszę jak ludzie upadają. Skrzywdzone serce działa jak balast. Ciało opada na dno obijając się o nieprzespane wieczory. Wtedy pomaga miłość, drzemiąca w innych. Opowieści ludzi którzy się podnieśli. Ich siła. Ich serca kiedyś sklejane jak Twoje teraz dociśnięte przy pęknięciach tak, że wydawać by się mogło, że nigdy nikt nie rzucił nimi o ścianę patrząc jak odłamki rozsypują się na wszystkie strony. Ludzie mają siłę. Moblo pomaga się nią dzielić./bekla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
