 |
|
mieć złamane serce i wierzyć w miłość, to tak jakbyś wyjebała się na betonie, a udawała, że to trawa
|
|
|
|
nie znajduj nikogo innego tylko po to, by zapomnieć o tym, kogo kochasz.
|
|
|
|
tęsknisz, pragniesz, potrzebujesz, wspominasz, płaczesz, czekasz. ale nie napiszesz. bo duma nie pozwala.
|
|
|
|
tak, martwię się o Ciebie. a wiesz czemu? bo są tacy ludzie w życiu, na których szczęściu zależy Ci bardziej, niż na swoim.
|
|
|
|
Ci którzy milczą, skrywają w sobie najwięcej emocji
|
|
|
|
obiecywali sobie wszystko, a zostało tylko wielkie nic.
|
|
 |
|
ludzie zapomną co mówisz, zapomną co robisz, ale nigdy nie zapomną tego, jak się przy Tobie czuli.
|
|
|
|
przyjaciel jest jak stanik - zawsze blisko serca i podtrzymuje kiedy trzeba.
|
|
|
|
pod koniec swojego życia chciałabym się dowiedzieć ile razy udało mi się uniknąć śmierci.
|
|
|
|
-głowa mnie boli -moja babcia też tak miała i umarła.
|
|
 |
|
Kochać jest łatwo. To, można powiedzieć jak z samochodem: wystarczy włączyć silnik, dodać gazu i wyznaczyć sobie cel podróży. Ale być kochaną to tak jak przejażdżka z kimś innym, jego samochodem. Nawet jeśli uważasz tego kogoś za dobrego kierowcę, zawsze pozostaje jakiś podskórny strach, że może się pomylić, a wtedy w ułamku sekundy wystrzelicie oboje przed przednią szybę na spotkanie śmierci. Być kochaną może oznaczać największy koszmar. Bo miłość to rezygnacja z panowania nad własnym losem. A co się stanie, jeśli w połowie drogi postanowisz zawrócić albo skręcić w bok, a nie masz na to jako pasażer żadnego wpływu? | Jonathan Carroll
|
|
|
|
Dodaj komentarz
