 |
|
Złamać wszelkie zasady. Robić coś, co by do głowy wcześniej nie przyszło. Smakować życie. Mieć głęboko w dupie opinię chorej publiczności naszego życia.
|
|
|
|
Daj mi bucha, flaszkę tequili i pięć minut. Opowiem Ci o swoim życiu.
|
|
|
|
Ja nie czekam na cuda. Ja stwarzam sobie je sama. Codziennie. Nieustannie.
|
|
|
|
Nie kocham Cię, powiedziałabym raczej, że mi na Tobie zależy, jestem Tobą zauroczona ale nie porywałabym się na tak wielkie słowa. To stanowczo za dużo.
|
|
|
|
Dał mi na przykład poczucie, że jestem dla niego kobietą najważniejszą i że wszystko co robię, ma dla niego znaczenie. Każdego ranka, spaliśmy ze sobą, całował mi dłoń na powitanie.
|
|
|
|
Odkąd cię poznałam, noszę w kieszeni szminkę, to jest bardzo głupie nosić szminkę w kieszeni, gdy ty patrzysz na mnie tak poważnie, jakbyś w moich oczach widział gotycki kościół. A ja nie jestem żadną świątynią, tylko lasem i łąką - drżeniem liści, które garną się do twoich rąk. Tam z tyłu szumi potok, to jest czas, który ucieka, a ty pozwalasz mu przepływać przez palce i nie chcesz schwytać czasu. I kiedy cię żegnam, moje umalowane wargi pozostają nie tknięte, a ja i tak noszę szminkę w kieszeni, odkąd wiem, że masz bardzo piękne usta.
|
|
|
|
wielkie, granatowe łóżko, którego każda najmniejsza część przypomina mi Ciebie.
|
|
|
|
chodź, sprawdzimy czy ziemia jest okrągła.
|
|
|
|
Decydując się na znajomość z Tobą nie sądziłam, że zaangażuję się w nią tak absolutnie i bezwarunkowo. Że narodzi się we mnie coś znacznie silniejszego, niż oczekiwałam po tym związku. Że stanie się to, czego się bałam i zapewne boję się nadal. Dałeś mi odczuć tyle ciepła i tyle zrozumienia, ile nie dał mi w życiu nikt. Bo nikt, kogo los postawił na mojej drodze, nie umiał mnie pojąć, nie potrafił mnie zrozumieć. każdy chciał mnie zmieniać, dostosowywać do subiektywnie postrzeganej przez siebie utrwalonej formuły zachowań i posunięć. Ty jeden nie próbowałeś. Chciałeś mnie taką, jaką jestem, z całą moją złożonością, nieprzewidywalnością, trudną i krytyczną. Z wszystkimi moimi wadami.
|
|
|
|
był delikatny, wyrozumiały, cierpliwy, spontaniczy, spokojny i czasami aż neurotycznie wrażliwy.
|
|
|
|
Jedyne co ją niepokoiło, to to, że jak dotąd nigdy nie nazwał tego, co trwa od kilku miesięcy między nimi. Jednak nie miała żadnych wątpliwości, że była dla niego ważna.
|
|
|
|
kto by pomyślał, że utknę w tym, zapomniany przez Boga mieście...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
