 |
Podziwiać należy wielkie czyny, a nie wielkie słowa.
|
|
 |
Fałsz nigdy nie zamieni się w prawdę, nawet jeśli go powtórzysz milion razy.
|
|
 |
Spojrzeliśmy na siebie, szukając słów, które nie istniały.
|
|
 |
Nie lubię opowiadać o swoich planach - przyszłość jeszcze nie jest nasza, nie wiemy, co się wydarzy.
|
|
 |
Najtrudniej pogodzić się z tym, że to właśnie nieszczęścia uczą nas żyć.
|
|
 |
I w pewnym momencie pada kilka nie potrzebnych słów. Nie wiesz co powiedzieć,
nie wiesz dokąd iść, nie wiesz nawet co pomyśleć
|
|
 |
Nieważne ile osób w ciebie wierzy, jeśli ty sam w siebie nie wierzysz, żadna z nich nie ma znaczenia..
|
|
 |
Jedna chwila może dać szybko szczęście, ale może też w sekundę zabrać to, co najcenniejsze.
|
|
 |
Największym błędem jest udawanie, że to co nas boli, jest dla nas obojętne.
|
|
 |
` kiedy patrzę na to jak jest już nie przechodzą mnie dreszcze / happysad
|
|
 |
Przekroczyć granice. To straszne i piękne zarazem. Kiedy zatracasz się aż tak bardzo granica wydaje się cienka aż w końcu ją przekraczasz, jak gdyby nigdy nic. Nie czujesz bólu, żalu, strachu, nie ma łez. Jest tylko lekka poświata bólu i cierpienia jaki był kiedyś i szeroki uśmiech. Taniec ze śmiercią. Kroczenie po autostradzie pełnej aut. Wszystko przestaje się liczyć, czas na szczerość i brak skrupułów. Czemu to przychodzi dopiero gdy przekroczy się granice zatracenia? Dlaczego ją przekraczamy? Może dlatego, że wycierpieliśmy zbyt dużo. Nie oszukujmy się, nikt nie wyciągał pomocnej dłoni kiedy siedzieliśmy w ciemnościach więc po co robić to teraz, gdy się zatracamy? Mówią, że to jeszcze gorsze niż siedzieć w ciemnościach swojego pokoju i płakać, bo przecież wtedy byliśmy przynajmniej bezpieczni. Teraz palimy za sobą wszystkie mosty, odtrącamy ludzi których kochamy w szalonym tańcu zmierzającym do krańców naszych istnień. / rebelangel
|
|
 |
Jakieś obce znów głosy podpowiadają mi bzdury
|
|
|
|