|
“Czuję się jak śmierć, jak nic, jak nikt, bez szans. Jestem jakoś tak, jak coś na prąd...”
|
|
|
... a ona płacze przez osobę, która jako jedyna potrafiła ukoić jej ból.
|
|
|
“Jedna chwila może dać szybko szczęście, ale może też w sekundę zabrać to, co najcenniejsze.”
Znajome wiedzą o co chodzi...
|
|
|
Nie mów już nic, chcę teraz posłuchać tej ciszy, poczuć jak się oddalasz jak wyparowujesz z mojego ciała, z myśli a przede wszystkim z serca. Chcę poczuć, że znów żyje...
|
|
|
“Żadnych zmian, żadnych kroków do przodu. Marna egzystencja z prądem, a czasem pod prąd, ale zawsze w złym kierunku. Nie umiem żyć i nie umiem setki innych rzeczy. W dodatku zero ambicji, zero motywacji... niedługo sama będę wyglądała jak zero. Ironia losu, którego przestałam być kowalem z powodu słabego czucia w rękach, więc nawet nie wezmę się w garść, żeby uniknąć kolejnego upadku na deski, kolejnego rozbicia i składania się na nowo. Ile razy można a ile trzeba? Może ja już nawet nie wstaję? Może leżę i przyrastam do podłogi? Zapuszczam w niej korzenie i twardnieję. Królewna z drewna... zapukaj do mnie, zobacz jak pusto i głucho.”
|
|
|
“Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.”
|
|
|
Za głośno? Co jest za głośne? Tylko cisza. Cisza, w której się człowiek rozpada jak w próżni...
|
|
|
“Łzy kobiety dla prawdziwego mężczyzny powinny być największą porażką...”
|
|
|
Chcę żebyś sprawił, bym czuła się jak jedyna dziewczyna na świecie, jakbym była jedyną, którą kochałeś, jakbym była jedyną, która zna Twe serce... Jedyna dziewczyna na świecie.
|
|
|
“Chodźmy na spacer... na przechadzkę w stylu Retro.”
|
|
|
“Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez, niż wspomnienia o tych złych ?”
|
|
|
“Zgubiłam zaufanie do Ciebie, gdzieś pomiędzy słowami "zawsze możesz na mnie liczyć", a obrazem pustego pokoju kiedy świat mi się zawalił.”
|
|
|
|