 |
kiedyś przyjaciel , a dzisiaj to właściwie nie wiem kto.
|
|
 |
nic nie żałuję, ale nie chcę nic pamiętać, nie ma nic, zniszczyliśmy to.
|
|
 |
nie żeby mi zależało, ale lubię go
|
|
 |
Nawet nie obchodzi mnie czy cię znam. Oślepieni przez światła, a to jest coś czego pragnę.
Nie chcieliśmy wzywać tego za wcześnie. Teraz to wydaje się być na końcu świata, ale tęsknię za tą nocą.
Czy jeszcze kiedykolwiek poczujemy się tak samo?
|
|
 |
nie lubię Twoich wahań emocjonalnych. jednego dnia lubisz, drugiego nienawidzisz.
|
|
 |
Czasami czuję się tak, jakbym nikogo nie miała.
|
|
 |
Ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść. Uwolnić się od nich. Odciąć. Zamknąć cykl.Nie powodu dumy, słabości czy pychy, ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w Twoim życiu. Zamknij drzwi, zmień płytę, posprzątaj dom, strzepnij kurz. Przestań być tym, kim jesteś. Musisz zrozumieć, że to nie jest gra znaczonymi kartami. Raz wygrywamy, raz przegrywamy. Nie oczekuj, że inni Ci coś zwrócą, docenią Twój wysiłek, odkryją Twój geniusz, odwzajemnią Twoją miłość. Ważne jest jeszcze to, żeby nie żałować...
|
|
 |
Miłość nigdy nie umiera. Zawsze odradza się na nowo. Tylko, że najczęściej w innych sercach.
|
|
 |
Ktoś kto mówi, że pierwsza miłość jest najważniejsza przez całe życie, myli się. Owszem, jest istotna przez pewien czas, a dokładniej, do wtedy, kiedy nie pojawi się ta druga, zazwyczaj mocniejsza i dojrzalsza.
|
|
 |
Moje serce z dnia na dzień umiera po trochu. Z tęsknoty, z żalu, z wyrytych w pamięci wspomnień. Kurczy się przez samotność, boli od 'przyjacielskich' rozmów. I chociaż pragnę się odwrócić i iść przez świat od nowa, to jestem cholerną masochistką. Która patrzy i żałuję, wspomina i nienawidzi.
|
|
 |
Zaimponowałeś mi.. strasznie. Szkoda, że udawałeś kogoś kim nie jesteś. Pokochałam Cię. Szkoda, że przez prawie pół roku tęskniłam za kimś kto nie istniał. Dopiero dziś uświadomiłam sobie jak strasznie byłam głupia i naiwna. Dopiero jak dostałam szczerością po ryju. Dla mnie już Ciebie nie ma. Nie istniejesz.
|
|
 |
Bo zwykle jest tak, że nie cenimy tego co mamy,
A jak stracimy, to tęsknimy i wspominamy,
|
|
|
|