 |
|
Bo ma to coś i ja patrzę jak to coś marnuje
|
|
 |
|
Znasz mnie lepiej niż ja sama, o kurwa oszaleje !
|
|
|
|
Dusi nas makrokosmos tracimy życia ostrość psuje nam go pozorna wolność
|
|
|
|
Ten drugi gdy tylko wyschły łzy robił wszystko by oszukać
I dalej uciekał w swoje sny o chmurach
|
|
|
|
Prosił o spokój, by pokazał mu na kryzys sposób
Ten pierwszy wciąż pomagał, wciąż ufał
|
|
|
|
Myślał o swym przyjacielu tylko gdy ponosił klęski
Mówił do niego ze łzami płynącymi z oczu
|
|
|
|
Wymagał tylko wierności i tylko jego kochał
Ten drugi kochał życie chciał być szczęśliwszy niż lepszy
|
|
|
|
Robimy mnóstwo błędów tracimy głowę dla zmysłów
Chcemy być coraz mocniejsi, myślimy że to droga mistrzów
|
|
|
|
Zalewał świat łzami topił w rozpaczy
Ten drugi robił wciąż źle mimo wiedzy że go straci
|
|
|
|
Uwierzył, że sam da rade, sam będzie swoim światłem
|
|
|
|
Czasem ten pierwszy wyciągał dłoń bo się martwił
Ten drugi uwierzył, że sobie poradzi sam z tym
|
|
|
|
Próbowali odnaleźć swój spokój w szczęściu wzajemnie
Nie mieli wspólnych marzeń chociaż od zawsze byli razem
|
|
|
|
Dodaj komentarz
