 |
Nie wiara czyni cuda. Cuda czynią ludzie, którzy nie stracili wiary.
|
|
 |
I już podjąłem tą decyzję: nie wracam.
Wiem, że to egoistyczne. Przepraszam.
|
|
 |
I nagle jesteś wszystkim czego potrzebuję
Powodem dla którego
się uśmiecham
|
|
 |
A kiedy najbardziej potrzebujesz wsparcia bliskiej osoby okazuje się, że tak naprawdę nie masz nikogo na kogo możesz liczyć, kto pomoże ci w trudnej sytuacji, zrozumie cię i powie chociaż te denne słowa, że w końcu wszystko się jakoś ułoży.
|
|
 |
'zrozumiałam, że miłośc boli, że bolą pokaleczone części ciała, że nocą tęsknota najbardziej daje się we znaki, że łzy na fotografiach nigdy nie wysychają, że już nigdy nie poczuję bicia Twojego serca.
|
|
 |
Jest w nim coś tak niesamowitego, nieziemskiego. Coś co nie pozwala chodź na chwilę oderwać oczu od jego osoby. Tęczówki, w których widnieje masa radości i dłonie, które dają bezpieczeństwo. Usta, które tak nieziemsko wypowiadają najbanalniejsze słowa. Serce, które bezgranicznie kocha tylko jej osobę.
|
|
 |
Chciałabym być dla Ciebie tą, której zdjęcie powiesiłbyś sobie nad łóżkiem i kochał bezgranicznie, nad życie.
|
|
 |
Puste noce, gdy kładziesz się w ciszy i przez długi czas nie zamykasz oczu.
|
|
 |
Przy nim , dojrzewałam przy nim stawałam się kimś i od podstaw budowałam swoją osobowość , pokazując mu całkowiką siebie , czasem udawałam zbyt silną bo cholernie bardzo chciałam pokazać , że radzę sobię i nie jedno wytrzymam , w rzeczywistości było nie co inaczej ale o tym wiedzieć nie musiał , poznał tysiące moich wad jak i zalet wiedział czego oczekuję i co dla mnie w życiu liczy się najbardziej , wielokrotnie mówiłam co w jego osobie uwielbiam , czego nienawidzę .Nie przeszkadzały mi telefony o trzeciej w nocy , ani pójście do szkoły po nieprzespanej nocy która była przegadana z jego osobą . Zadawał sobię sprawe jak bardzo lubiłam patrzeć w jego oczy !:*
|
|
 |
'chciałam mu udowodnić, że potrafię sobie dać radę bez niego, a wtedy on postanowił mi pokazać, że jest mu całkiem dobrze beze mnie. i tak się nawzajem zabijaliśmy tym naszym pozornym szczęściem'
|
|
 |
... i obdarzył mnie porcelanowym pocałunkiem,
mimo gorąca wytwarzanego przez serce nie pękliśmy.
|
|
|
|