 |
|
Jest tyle do powiedzenia i nie wiadomo, jak to powiedzieć.
|
|
|
|
Kiedy mi Ciebie brak, jestem totalnie wybrakowany. Boli mnie oddech i mam jakąś okropną chorobę na opuszkach palców, nie mówiłem Ci o niej, ale każdy z tych palców okropnie cierpi, kiedy nie dotyka Twojej skóry. Zwariuję i odwiozą mnie do czubków. Tam mnie znajdziesz. Łóżko pod oknem z widokiem na Ciebie.
|
|
|
|
Tęskniłem za nią tak długo, aż w końcu mi się zdarzyła. Po prostu - obudziłem się pewnego ranka i miejsce na poduszce obok było nareszcie zajęte. Początkowo wydawało mi się, że sobie ją uroiłem. Umysły stęsknione nie różnią się od chorych - potrafią wymyślać niestworzone historie, mój mógł wymyślić tę dziewczynę. Ale nie pytam go o nic, nawet jeśli jest stworzona tylko przez mój biedny umysł, to i tak nie pozwolę jej odejść.
|
|
|
|
Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć.
|
|
|
|
Każdy ma swoje Westerplatte. Coś takiego, czego musi bronić i za nic nie oddać. Nigdy.
|
|
|
|
Jeśli jest w Twoim życiu ktoś, kto potrafi zapalić w Tobie wszystkie zgaszone światła - nie puszczaj go nigdy.
|
|
|
|
Nigdy nie zapomnisz, ale pewnego dnia obudzisz się i stwierdzisz, że już tak strasznie nie boli.
|
|
|
|
Czy to nasza wina, że jakoś tacy wyrodziliśmy się? Że trochę inni jesteśmy niż większość ludzi? Nie to, że lepsi, lecz inni, nieprzystosowani, z większym garbem na plecach, z większym kamieniem na sercu, z ostrzejszą szpilką w głowie.
|
|
|
|
I care too much. That's the problem.
|
|
|
|
Przyjdź. Przytul. Przecież wszystko się ułoży, kiedyś musi.
|
|
|
|
To bardzo boli jak milczysz.
|
|
|
|
Ona wyznaczyła mój standard zapotrzebowania na drugiego człowieka.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
