 |
|
Główny bohater moich snów ma nieuleczalną chorobę niezdecydowania, prymitywną potrzebę łamania serc dziewczynom i nad wyraz perfidny urok osobisty .
|
|
|
|
człowiek miewa w życiu takie chwile, że lubi otaczać się przedmiotami, które przypominają smutek
|
|
|
|
Nie okazuj szczęścia, bo ludzie się o tym dowiedzą i to zniszczą
|
|
|
|
Coś wewnątrz umarło i nie mogę tego odzyskać.
|
|
 |
|
Tak, tak ... Ty się starałeś... ja odpychałam...Teraz żałuję!
|
|
|
|
Ja i Ty - dziś całkowicie obce sobie osoby.
|
|
|
|
Upadłam na ciernie życia i krwawię...
|
|
|
|
Jej, jakie to było wspaniałe, piękne... To co się działo jest nie do opisania!. Ale tak. Zapomniałam, że to mi się śniło
|
|
|
|
Tam byłam, tam stałam, tam sobie życie zmarnowałam...
|
|
|
|
bo myślałam że jesteś czegoś wart !
|
|
|
|
Wiem, że lubisz patrzeć, gdy myślisz, że nie widzę.
|
|
|
|
Najlepszy bit? Dźwięk Jego serca.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
