 |
|
Osobie samotnej najtrudniej uwierzyć jest że jest coś warta. Wielu singli nie docenia siebie. Oto co ja o tym myślę: może warto ustalić kim się jest, każdy z nas z osobna, bo nie możemy zainwestować w kogoś wyjątkowego jeśli nie zainwestujemy w siebie. Może samotność to nie coś co należy odcierpieć, ale może należy się nią cieszyć?'
|
|
|
|
Z całym światem i tak nie wygram. A więc łatwiej jest zniszczyć samą siebie.
|
|
|
|
Oddalił się parę kroków, odwrócił się i powiedział jeszcze:
- Dla mnie jest już za późno, ja już swoje życie przegrałem. Ty możesz ciągle walczyć o szczęście."
|
|
|
|
Czasem zachowuję się jak beztroskie dziecko, patrzące naiwnie na świat. Czasem jak dojrzała kobieta, szukając sensu. Ciągle zagubiona w labiryncie uczuć. Nie mam już siły dalej biec, nie mam już siły wybierać między dobrem a złem. To wszystko staje się koszmarnym snem. Chcę się obudzić, ale ja wcale nie śpię...
|
|
|
|
bo przecież podobno każdy ma swoją pulę szczęścia...
|
|
|
|
"(...)okazuje się, że ludzie są do siebie podobni niemal jak dwie krople wody. Zwłaszcza w okresie dorastania i wczesnym okresie dorosłości. Na ogół mają takie same przeżycia i myślą tak samo, lecz jakimś sposobem nikomu nie udaje się uniknąć przeświadczenia, że jego doświadczenia są jedyne w swoim rodzaju."
|
|
|
|
Rano obudziła się z nadzieją
jednak im dłużej mijał dzień,tym szybciej ona spieprzała.
|
|
|
|
Muszę ochłonąć. Zdecydowanie.
.. wypośrodkować się między tym wszystkim, co mną trzepie w tej chwili, czyli własnymi, niepohamowanymi emocjami, a faktami, jakie istnieją i których zmienić nie można..
|
|
|
|
Czasami nie sięgam dna, choć
jestem w minimalnej odległości od niego,
częściej łapię się na pozytywnym myśleniu,
a rozczarowań się spodziewam.
Zdecydowanie najlepsza jestem w rezygnacjach.
|
|
|
|
Niekiedy spadającą gwiazdę można pomylić z lecącą na ziemię asteroidą, która zniszczy cały świat zamiast spełnić życzenie.
|
|
|
|
Jak nic potrzebuję spokoju w świetle dnia, wyjścia z domu w południe, wyjścia na ciepłą ulicę. By w słodkiej aurze zatopić się, w dźwiękach, w zapachu liści. Popołudnia potrzebuję, leniwego i długiego, z ciemną kawą w dłoniach patrzeć jak na parapecie tańczy złote słońce.
|
|
|
|
Nigdy nie wiemy, jak skończy się nasz dzień. Oczywiście wolelibyśmy wiedzieć, jakie kłody będą rzucane nam pod nogi. To przypadki zawsze okazują się być najciekawszymi częściami naszego dnia. Naszego życia. Ludzie, których przyjścia się nie spodziewamy. Obrót wydarzeń, jakiego nigdy nie wybralibyśmy dla siebie. Niespodziewanie, znajdujesz się w miejscu, którego byś się nie spodziewał. I jest to albo miłe, albo potrzebujesz czasu, aby się przyzwyczaić. Jednak wiesz, że kiedyś, za jakiś czas to docenisz. Więc każdego wieczoru idziesz spać, myśląc o jutrzejszym dniu. Analizując plany i przygotowując listy. I mając nadzieję, że jakikolwiek przypadek by nie stanął na twojej drodze będzie szczęśliwym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
