 |
|
`było dobrze, potem zachciało mi się Ciebie.
|
|
|
|
`w momencie w którym wystarczy zniknąć. - wygrywa strach.
|
|
|
|
`dużo mnie kosztowało zacząć od początku, inaczej.
|
|
|
|
`Nic nie jest idealne. Wszystko jest takie, jakim je stworzysz.
|
|
 |
|
Ratuj !! Coś się stało z moimi oczami . Nie mogę ich od Ciebie oderwać !
|
|
 |
 |
On albo udawał, albo kochał mnie bardziej, niż byłam na to przygotowana.
|
|
 |
|
wszystko co otacza, przypomina mi chwile, w których uśmiech był podstawą każdego dnia, kiedy szczęściem była jego obecność, jedno muśnięcie warg i delikatny oddech ogrzewający każdy kawałek mego ciała. chociaż już nie raz obiecywałam, że przeszłość zostawiam za sobą, każdą bliznę w sercu po prostu wymazuję, by teraźniejszość stała się czymś czym żyję, to wspomnienia każdego dnia atakują me myśli i serce. czasem ból jest przeszkodą w złapaniu oddechu, multum słów przeciskających się przez gardło, które już nigdy nie ujrzą światła dziennego, i jego postać przeszywająca każdą, kolejną myśl, drżące usta i zimne dłonie, uświadamiające fakt, że tęsknię stały się codziennością. | endoftime.
|
|
|
|
codziennie tęsknię z nim po raz ostatni, codziennie widzisz spływające po mych policzkach łzy, wyryte żyletką jego inicjały na nadgarstku i krew na łazienkowych kafelkach, codziennie, po raz ostatni. | endoftime.
|
|
|
|
nie widzę sensu w tym, aby każdego dnia wstając uśmiechać się do siebie, z blaskiem w oczach iść do przodu, nie zwracając uwagi na to co otacza. codziennie zatracać się w nadziei, że może jednak coś sprawi, że nagle zda sobie sprawę z tego wszystkiego, z tego, że szczęściem dla niego była moja obecność, mój uśmiech, oddech, i wróci przepraszając za każdą mą łze i krople krwi na mych nadgarstkach. nie widzę już sensu w tym by nadal żyć, by oddychać, tak swobodnie jak kiedyś, kiedy te nawet najmniejsze szczegóły w mym życiu, nie były brane pod uwagę. | endoftime.
|
|
|
|
`twój uśmiech pcha mnie do przodu.
|
|
|
|
`nawet nie ma takich słów, żeby powiedzieć Ci co czuję.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
