 |
bezpowrotna przeszłość, dlatego mnie smuci. to wszystko minęło, nigdy już nie wróci.
|
|
 |
dlaczego mój i Twój świat się zderzył? najgorsze, że na te pytania są odpowiedzi.
|
|
 |
nie mam juz Ciebie, największa strata. nienawidzę za to siebie, życia i całego świata.
|
|
 |
to smutne, na codzień człowiek się zapomina. w końcu zastaje dom pusty, zresztą sama wiesz, nie pożegnałaś się, chciałaś uniknąć łez.
|
|
 |
cały mój świat w Twojej osobie się streszczał.
|
|
 |
endoftimiak cieszy jape, za każdym razem kiedy tylko widzi nowy komentarz, pod którymś z wpisów. :o
|
|
 |
`kocham Cię...ale siebie kocham bardziej.
|
|
 |
przychodzi dzień, gdy uświadamiasz sobie, że trwałość jest czymś bardzo ulotnym, a strzaskana nadzieja stanowi najdotkliwszą stratę.
|
|
 |
wieczorami, kiedy tak leżąc na łóżku myślami krążę ponad wszystkim co przyziemne, wyobrażam sobie Twój uśmiech, jest tak realny jakby wyrwany z kadru i nagle obecny obok. znów patrząc w pusty ekran telefonu, w powiadomieniach widzę Twoje zdjęcie, kolejna nieodebrana wiadomość, nawet ta najkrótsza i niby tak zwyczajna powoduje, że dotychczasową ciemność w mych źrenicach zastępuje blask światła, prawdziwego szczęścia. | endoftime. [stare, for rapoholiiik]
|
|
|
|