 |
|
lód w mojej krwi rani moje żyły
|
|
|
|
"Życie nie daje nam tego, czego chcemy
To nasza ręka otwiera drzwi
Do rewolucji, której pragniemy,
Której potrzebujemy my"
|
|
|
|
Gdzieś na świecie jest ktoś, kto widzi w tobie więcej niż ty sam w sobie widzisz.
|
|
|
|
Pamiętaj, że mamy na zawsze siebie
Życie ciągle wystawia nas na próbę
Pewny dziś mogę być tylko już ciebie
Proszę obejmij mnie, pocałuj czule
W powietrzu czuję autodestrukcję
To słowa prawdy przeszyte bólem
To pomieszczenie jest ciasne i duszne
Proszę obejmij mnie, pocałuj czule
|
|
|
|
Nie szukałam nikogo a znalazłam Ciebie:-*:-* Całym sercem pokochałam i pragnęłam cię mieć już na zawsze:-* Stałeś się całym moim światem mimo przeciwności innych Kocham cię najbardziej na świecie mój ty najdroższy skarbie :-*:-*
|
|
 |
|
Tamtego poranka nie chciałam się z Tobą żegnać. Nadal nie chcę. I tylko dlatego, że pożegnałam Cię już oficjalnie - dla świata oraz Twojej podświadomości, nie żegnam Cię tu, w sercu, podświadomie łaknąc choć jednego grama Twojej obecności.
|
|
|
|
Utrzymujemy się na tej cienkiej granicy przyzwoitości doskonale świadomi tego, że kolejny krok może wszystko rozsypać, może wywołać tu burzę, może doprowadzić do zdarzeń, zmian w relacjach, których oboje nie chcemy, oboje się boimy. I wiemy, że to wszystko - każdy oddech, ruch i myśli idą w niewłaściwym kierunku, jeśli to ma się skończyć spokojnie, lecz brniemy w to, bo zachcianki naszych serc oraz ciał mają swój kierunek. I prawdopodobnie popełniamy jeden z większych błędów naszego życia, lecz jest tak cudownie, tak idealnie, że jeśli to ma wyglądać za każdym razem w ten sposób to chcę więcej, dużo więcej i Ciebie, Ciebie ciągle. Chodź tu już. Przysuń się bliżej i na tę chwilę zapomnijmy o moralności, być może potem będzie łatwiej się pożegnać.
|
|
|
|
Może nie wystarczę, ale będę tuż obok, prócz Ciebie nie ma mnie dla nikogo.
|
|
|
|
A Ty nie dzwoń i nie pisz, bo nie chcę cie znać.
Jestem sam, nie ma nas. Tylko ja i te wersy.
Nie ma nas, trochę ciężko uwierzyć,
Bo łatwo coś stracić, a trudniej docenić.
Więc nie pisz i nie dzwoń. Już nie rośnie tętno.
I wszystko mi jedno. Ty to, tylko przeszłość.
Nie ma nas, pewnie ciężko to przeżyć.
Nie ma szans by to mogło się zmienić.
|
|
|
|
i nie mów mi co jest słuszne , wystarczy długo nad tym pomyśleć zanim usne
|
|
|
|
W twoich oczach to zobaczę, pokaż twarz
Mówisz , że jesteś graczem, tylko w co Ty grasz?
|
|
|
|
Nie umiemy pogodzić się z tym , co było ,
rozdrapujemy blizny jak jacyś
ciekawscy smarkacze , którzy chcą sprawdzić ,
czy naprawdę boli tak samo
|
|
|
|
Dodaj komentarz
