|
Miałam wyjebane, miałam naprawdę wyjebane, odczłowieczyłam się, starałam mechanicznie, cierpiałam mechanicznie, wmawiałam sobie, że go kocham, wmawiałam sobie, że go potrzebuję, wmawiałam, że bolało, gdy odchodził, kurwa, robiłam wszystko tak, żeby wierzyć w to, że kogoś potrzebuję, że nie potrafię być sama. Jakie to było chore, jakie to wszystko było kurwa chore, pojebane, popierdolone. Co ja zrobiłam, skrzywdziłam siebie, zrobiłam z siebie szmatę, zrobiłam z siebie największą dziwkę, taką pierwszą lepszą szmatławą dziwkę, po to tylko by zachować resztki normalności. Po to tylko by coś znowu poczuć, by znowu kurwa cokolwiek czuć, nawet jebany ból. Ból, który przeszywał mnie całą po wiadomości "Nie chcę Cię znać, przepraszam". Kurwa, po co było to zaczynać, przecież dobrze jest żyć bez uczuć, przecież ja wiedziałam, że to skończy się źle, przecież nie musiałam go pokochać, nie musiałam się w to na siłę wpierdalać. /kredkinabaterie4
|
Dodaj komentarz
