 |
|
Czasami cierpienie nie mija, ponieważ musimy pozwolić sobie je czuć. Przejść przez całą gamę emocji i proces żałoby, nie spychać go w kąt. I, stety lub nie, to najczęściej właśnie ból jest najlepszym nauczycielem. Sprawia, że zaczynamy dostrzegać więcej i zmieniać się na lepsze. / tonatyle
|
|
|
|
Nic nie wyprowadziło mnie ostatnio równie mocno z równowagi jak komentarz, że w wieku 30 lat jest się za starym na rozrywkę, odkrywanie siebie i życie pełne przygód. Tak jakbyśmy wraz z trzydziestką byli oddzielani grubą kreską od wszystkiego, co może wywołać uśmiech. Niektórzy zapominają chyba, że to kwestia indywidualna i nie każdy pragnie jedynie pieniędzy. Dla jednego otworzą się możliwości w wieku 18 lat, dla innych w wieku 40. Jeszcze inni otworzą się na życie na starsze lata. Każdy ma swój unikalny czas i potrzeby. Nie mierz nigdy nikogo swoją miarą. Chciałbyś żeby ktoś mierzył w ten sposób Ciebie? / tonatyle
|
|
|
|
Moje nastawienie mocno zmieniało się z wiekiem. Obecnie jestem na etapie, gdzie nie chowam urazy do nikogo, cokolwiek by mi nie zrobił w przeszłości. Męczą mnie kłótnie i dawne żale. Nie miałabym problemu żeby porozmawiać z kimkolwiek. Nie cierpię chować urazy. W końcu każdy z nas popełnia błędy i żałuje różnych zachowań czy słów. Męczy mnie u ludzi duma, zatwardziałość, ignorancja. Nie jesteśmy już nawet tymi samymi ludźmi. Prawdopodobnie każdy z nas przeszedł mniejszą lub większą metamorfozę, przemyślał sobie różne sytuacje. Z wiekiem przybywa doświadczenie, z doświadczeniem wiedza. Chciałabym żeby niektórym przybyła też umiejętność wybaczania i otwartość. / tonatyle
|
|
 |
|
nawet twój głos wewnętrzny ma wadę wymowy.
|
|
|
|
po co marnować życie na strach przed śmiercią.
|
|
|
|
nieważne ile osób zabiłam - ważne, jak się dogaduję z tymi, którzy jeszcze żyją.
|
|
|
|
pewnego dnia zdobędę to życie.
|
|
|
|
wszystko, co czułam, to głód. straszny głód, który mogłabym nazwać brakiem, potrzebą, bezsilnością, frustracją, pustką. prześladował mnie, zżerał, a wkrótce miał żarłocznie połknąć.
|
|
 |
|
,,Jestem smutna. Zawsze. Ale czasami można być smutnym, a mimo to zadowolonym, że się żyje."
|
|
|
|
,,Chciałabym, żeby serce wyrwało mi się z piersi i zabrało ze sobą cały ten smutek."
|
|
|
|
,,Ta kreatura we mnie powstała z braku pewności siebie i niskiej samooceny, błędów i pomyłek, z powodu każdego mężczyzny, z którym spałam, a który mnie nie kochał. Z każdej przyczyny, aby nienawidzić skóry, w której żyję. Pragnienie potwierdzenia i strach przed porażką dyktuje mi każdą decyzję: od tego, o której wstanę rano, po to, ile kromek chleba mogę zjeść danego dnia."
|
|
|
|
,,Gdy piszę te słowa, płaczę jeszcze mocniej, ale smutek nie przemija. Przeciwnie - robi się większy, wypełnia każdą część mojego ciała. Już nawet nie jestem poruszona filmem. Po prostu jestem smutna. I nie potrafię wydobyć się z tego smutku. Mogę jedynie wywnioskować, że w ogóle siebie nie lubię. Że smutek, który czuję, nie ma przyczyn. To rozpacz, która potrafi przez długi czas siedzieć w ukryciu, a potem nagle ogarnia mnie całą. Często w najbardziej niestosownych momentach."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
