 |
|
mieszam w kubku z kawą, za oknem wiatr zrywa liście z drzew, które dopiero co tam wyrosły. na zegarze wybija równa 7 rano, podle się czuje, jak plama, która ścieka krawędzią stołu. wracam do łóżka, łóżka z mężczyzną w środku. stawiam kubek na biurku, wszystko już okej. Nie czuje się podle, przytulam jego ciepłe ciało, uśmiecha się do mnie zaspany. Już wiem... nie ma we mnie nic podłego.
|
|
|
|
Jesteśmy pokoleniem niespełnionych miłości,
przepłakanych nocy, bólu łagodzonego
kieliszkami wódki i płuc zanikających
od papierosowego dymu.
Jesteśmy pokoleniem uczuc, które targają
nami tak, jak powinny targac każdym człowiekiem.
|
|
|
|
stałam się miękka, jak czekolada zostawiona na słońcu w upalny dzień,
cholera, prześlizguję Ci się między palcami...
|
|
|
|
Jest pewne imię, które ciśnie się na usta, kiedy ktoś pyta za czym tęsknię.
|
|
 |
|
I chocbys nie wiadomo jak starała się zapomiec, mówiła, że masz wyjebane, że poradzisz sobie bez tych codziennych spotkan, chocbys nie wiadomo ile pięknych chwil przeżyła, jednak Ci czegoś brakuje i czekasz. czekasz, aż na wyświetlaczu Twojego telefonu wyświetli się Jego numer, nie pierol, że nie. tęsknisz.
|
|
 |
|
narkotyki niszczą ludzi, ale tworzą legendy.
|
|
 |
|
jeśli opowiadam Ci o sobie, swoim życiu, problemach, dylematach - ufam. jeśli Ty powtarzasz to innym, rozpowiadasz na prawo i lewo - z miejsca stajesz się w moich oczach skończoną szmatą.
|
|
|
|
Z sarkazmem przez życie, w świat ironii.
|
|
|
|
Chodź, pokażę Ci miasto z perspektywy chmur.
|
|
|
|
Totalnie różni, a jednak tacy sami.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
