 |
|
[cz.5]. siedziała tak gdy nagle nad sobą usłyszała męski głos "co się stało?" podniosła wzrok, nie znała tego chłopaka, ale wyglądał na bardzo miłego. jego cudowne brązowe tęczówki potrafiły w jeden chwili pokonać całe zło. wyjął z kurtki chusteczkę i podał jej "ale się rozmazałaś". uśmiechnęła się, pierwszy raz od tak dawna. usiadł przy niej "jestem Kuba, a Ty jesteś.." "Julka" uśmiechnęła się i podała mu rękę. zdziwiła się sama sobie, że nieznajomy chłopak potrafi w kilka sekund zmienić jej humor, który był totalnie do bani. wymienili się numerami telefonu, odprowadził ją do domu. weszła do pokoju, włożyła słuchawki w uszy, playlista, najczęściej słuchane same te smutne, włączyła słonia i czuła jak bit idealnie poprawia jej humor, który i tak jest od kilku minut doskonały. / rap_jest_jeden
|
|
 |
|
jestem coraz gorzej nastawiona do wszystkiego. mój pesymizm się pogłębia.
|
|
|
|
godzina 13:53, nie wstałam jeszcze z łóżka. od godziny 9 jestem na laptopie i przeglądam tylko besty, demoty i mistrzów.. relax na dziś ? internet, kawa i mleczna princessa. / marchewkowybanan
|
|
|
|
mówisz, ale nie udowadniasz.
|
|
|
|
jak głupia czekam na to, kiedy zaproponujesz mi wspólny spacer.
|
|
|
|
lubię, kiedy ktoś rozumie mnie, jak się nie mogę wysłowić.
|
|
|
|
nie puszczaj mojej dłoni i nie pozwól, bym ja puściła Twoją.
|
|
|
|
jestem typem dziewczyny, która dusi wszystko w sobie, ale nie prosi o pomoc, bo liczy na to, że oczy powiedzą wszystko.
|
|
|
 |
płacz zagłuszał jej myśli. rodzice, szkoła, on, znajomi. tego było za wiele, a ona miała za mało lat, aby to udźwignąć. była za młoda, żeby walczy z życiem, a co dopiero z nim zwyciężyć. miała słabą i już zniszczoną psychikę. poddała się. wstała, wyszła z pokoju i niepewnym ruchem schodziła po schodach. kiedy doszła w wyznaczone miejsce, oparła się o ścianę i zaczęła krzyczeć, że nienawidzi siebie. podeszła do półki, w której leżały żyletki. wzięła jedną z nich i powolnym ruchem przejechała po nadgarstku. po krótkim czasie, weszła na krzesło, zawiązała sznurek do haczyka, który był wbity w sufit i obwiązała nim szyję. 'nie dałam rady, wybaczcie' - szepnęła i kopnęła krzesło, które z hukiem obiło się o ścianę. odeszła. na zawsze. / mojekuurwazycie
|
|
|
|
najgorsze jest to, że ludzie gadają o mnie na różne tematy, a gówno o mnie wiedzą. / marchewkowybanan
|
|
|
|
mam ochotę uciec. tak, uciec. daleko, żeby nikt mnie tam nie znał. przynajmniej mogłabym zacząć od nowa i nikt by mi nie wypominał wszystkich błędów.. / marchewkowybanan
|
|
|
|
więc powiedz osobie, którą kochasz co do niej czujesz, bo jutro może nie nadejść.. / demoty.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
