 |
sen to zło,nie mam złudzeń, sen ogarnął wszystkich ludzi.
|
|
 |
wszystko tutaj rozmarzało, obudzało dziwne wzruszenie, dawało pewność, że istnieje naprawdę jakiś inny, wrogi, nieznośnie upragniony świat, a młodość jest prowadzącą do niego drogą, nienawiści i udręczenia.
|
|
 |
jego domknięte wokół niej ręce to było jedyne bezpieczne miejsce na ziemi. czyż istotnie wyobrażała sobie, że mogłaby żyć bez niego?
|
|
 |
mężczyźni! jakiś niższy gatunek ludzki, rodzaj zwierząt, które należy opanowywać, ujarzmiać, tresować, które trzeba umieć trzymać. Poświęca się temu całe życie, całą inteligencje uczucia, całą przemyślność instynktu, stwarza się nową dyscyplinę psychologiczną, pełną wskazań, norm i paragrafów - na próżno.
|
|
 |
ale mogę Ci powiedzieć, bo to wiem, że zerwać jest najłatwiej. na to nie trzeba wiele rozumu. ale wytrzymać, ale umieć to w sobie jakoś przemóc - to jest trudniej. z mężczyzną nie jest łatwo sobie poradzić, to prawda. Zwłaszcza jeśli jest bardzo zakochany.
|
|
 |
Nie będzie to nic poetyckiego, ale będzie to prawda. Tak, więzienie Cię znieczula. Ale umożliwia również dostrzeżenie tego, co jest najważniejsze. Rodzina. Oraz lojalność. Ponieważ oszust taki jak Ty wie o tym lub nie ma prawa bytu w takim miejscu. Więc nie zaprzeczaj kim się stałeś, przestępco. Przyjmij to. Buduj na tym. A nigdy nie stracisz z pola widzenia rzeczy naprawdę ważnych.
|
|
 |
The minute You’re gone I feel so alone.
|
|
 |
And tell me how you want to love me if you will not grow up.
|
|
 |
Tysiąc wypitych razem kaw, głupi myślałem, że cię znam.
|
|
 |
Strach rozpycha zaciśnięte dłonie.
|
|
 |
to tylko kilka słów,parę rozmów i szczypta uśmiechu. to tylko miliardy skradzionych pocałunków, i setki minut wtulania się w siebie. to przecież wielkie nic, zero,minimum - miał prawo o tym zapomnieć, w zastraszającym tempie... miał prawo.. / veriolla
|
|
 |
zimne powietrze uderza w Twoje suche jeszcze usta. lekko przymykasz oczy, by promienie słońca zbyt szybko nie styknęły się z Twoimi tęczówkami. bierzesz głęboki wdech, smakując zapachu rozpoczynającego się dnia. wypuszczasz powietrze, i otwierając oczy, uśmiechasz się - witasz zupełnie nowy dzień, nowe możliwości, nową siebie, którą stwarzasz codziennie od nowa, odkąd On odszedł, i odkąd Ty próbujesz poskładać się w jedną całość, za pomocą wdechów i zimnego powietrza, które jest jedynym wybawieniem, i sposobem na to, by myśli odeszły jak najdalej. / veriolla
|
|
|
|