 |
|
pewnie powiesz, że najłatwiej jest się poddać, przestać i uciec. ale ja naprawdę już nie mogę. nie chcę, nie mam siły, nie mam już nawet łez. / tonatyle
|
|
|
|
czasem przypominam sobie to charakterystyczne, przepełnione miłością spojrzenie i zastanawiam się, jak mogłam tak postąpić i tego nie docenić. / tonatyle
|
|
|
|
czuję się szczęśliwa jedynie w świecie, który sama sobie tworzę, ponieważ zawsze miałam lepiej rozwinięte wyobraźnię i zmysły niż umiejętności interpersonalne. / tonatyle
|
|
|
|
chciałabym otrzymać ponowną szansę na wymówienie słów, które byłe zbyt bolesne do wypowiedzenia w przeszłości. / tonatyle
|
|
|
|
mam swój własny świat, do którego stale powracam, codziennie uciekam. boję się tylko, żebym nie utknęła tam na zawsze i nie straciła poczucia rzeczywistości. / tonatyle
|
|
 |
|
Nie pytajcie mnie, jak wyglądała moja matka: czy można opisać słońce? Z mamy promieniowało ciepło, siła, radość. Bardziej pamiętam te odczucia niż rysy jej twarzy. Przy niej śmiałem się i nic złego nie mogło mi się przytrafić.”
|
|
|
|
W nocy jestem taka strasznie sama z wiatrem i wiem, że na próżno mówię do Ciebie, bo przecież Ciebie nie ma. Chciałbym uciec od siebie w wiatr albo w Twoje ręce. Musisz być – nie za daleko, nie tak strasznie daleko, że nigdzie. / Poświatowska
|
|
|
|
''Każdy potrzebuje kogoś komu może w środku nocy powiedzieć, że pająk chodzi po ścianie.''
|
|
|
|
im bardziej jestem sobą, tym mniej mam znajomych. / tonatyle
|
|
|
|
chciałbym wierzyć, że ostatnie dwa miesiące minęły tak szybko jedynie w mojej wyobraźni. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
