 |
|
jak ludzi, których łączyło wszystko, może zacząć wszystko dzielić?
— no właśnie.. jak?
|
|
|
|
Byłam, czekałam, siedziałam, a ta głupia nadzieja siedziała obok mnie i czekała razem ze mną.
|
|
|
|
On był priorytetem. Pieprzonym priorytetem. Niestety - ja tylko opcją.
|
|
|
|
I tak kiedy na przykład mówisz, że wszystko nie ma sensu, to nie może do końca nie mieć sensu, bo przecież jesteś świadom, że nie ma sensu, a twoja świadomość braku sensu nadaje temu jakiś sens. Rozumiecie o co mi chodzi? Optymistyczny pesymizm.
|
|
|
|
nie lubię, kiedy wspomnienia rzucają mi się na szyję
nie lubię płakać, kiedy widzę Twoje zdjęcia
nie lubię w sobie tego całego sentymentu, który owe łzy mi wyciska
nie lubię, kiedy palcami dotykam Cię tylko na tym monitorze, bo inaczej już nie mogę.
|
|
 |
|
my heart, colder than a stone.
|
|
|
|
'be the blood in my veins, the spark in my brain and I'll do the same.be the dawn of my day, the sun to my rain and I'll do the same. I'll do the same, just stay'
|
|
 |
|
Udawanie też wymaga siły, a dziś jej nie mam, więc nie pytaj co u mnie../nieracjonalnie
|
|
|
|
bezczelnie podeptałam nadzieję czarnymi szpilkami, wyrzucając ją niczym worek ze śmieciami. słałam jej uśmiechy, gdy zdychała na bruku ulicy. zamazywałam widoczność dymem puszczanym prosto w twarzy, kiedy starała się podnieść. z każdą chwilą przytrafiała mnie o jeszcze bardziej intensywny śmiech, podczas gdy zarzekała się że on wróci. suka, konająca nadal miała czelność kłamać. / slaglove
|
|
|
|
i będę zawsze tu czekała z całych sił.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
