 |
|
I w życiu nie miejmy już żadnych wyrzeczeń
I zróbmy tatuaż ze kochamy piekło
I kupmy w aptece ten antydepresant
I przedawkujemy go grubo po stokroć/Huczhucz
|
|
|
 |
Nie będziemy jak reszta. My damy radę, bo oni nie walczyli, oni się poddali, ale my nie. Wierzę w nas, wierzę w Ciebie./esperer
|
|
|
|
|
Jeśli choć przez chwilę pomyślałeś, że zrezygnuję, straciłeś czas. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Muszę napisać coś o miłości. Muszę pomyśleć, pomyśleć i napisać – napisać coś o miłości. Inaczej moja dusza tego nie wytrzyma. /Jedenaście minut
|
|
|
|
Lecz miłość nie wymaga ofiar i nie zważa na czyjeś niespełnione oczekiwania. Miłość, z samej swojej definicji, przynosi zadowolenie z kochanej osoby; tworzy nowe pojęcie doskonałości, zawierające w sobie wszystkie wady i zalety tego kogoś./Jodi Picoult
|
|
|
|
|
Będę zawsze. Nie dlatego, że obiecałam. Będę bo chcę.
|
|
|
|
A czy dostałeś od tego życia To ostatecznie, czego chciałeś? Dostałem. A czego chciałeś? Wiedzieć, że jestem kochany, czuć, że ktoś Na tej ziemi mnie kocha./Raymond Carver "Urywek późnego dzieła"
|
|
|
|
Ktoś nas pokochał, ktoś nas miał - to starczy. Udało się, powiem wtedy ja i serce moje./Elisabeth Barrett Browning "Ja i serce moje"
|
|
|
|
A serce wypełniało się spokojem,
Bo te świetliste ciała się rozpadły,
A jednak my przetrwaliśmy ich zagładę./Rainer Maria Rilke "Spadające gwiazdy"
|
|
|
|
"Nie wiem, dlaczego ludzie mówią, że cuda się nie zdarzają, przecież Ty się zdarzyłeś".
Piotr Adamczyk
|
|
|
|
Tam, gdzieś na świecie, na pewno jest lepiej, cieplej, bezpieczniej. Może są większe możliwości, może bardziej cię szanują, można znajdziesz pracę i jeszcze wystarczy ci na życie i na mieszkanie i na samochód. Może twojej rodzinie tutaj będzie lepiej, bo jej pomożesz, Ale przecież tęsknota będzie zawsze wpisana w twoje życie. Bo każdy wybór eliminuje coś, czego nie wybrałaś. I może cię to trzymać do końca życia w okowach takiego „co by było gdyby”. Niech cię to nie truje. Powodzenia, gdziekolwiek jesteś i cokolwiek robisz. | Katarzyna Grochola
|
|
|
|
Po prostu zaczynał się kolejny samotny dzień – dzień, który, jeżeli nie będziesz chciała mówić do siebie, do zwierząt albo do telewizora, po prostu przemilczysz. Dzień samotności i ciszy, wypełniony tylko tobą i niczym więcej. I wtedy uświadomiłaś sobie, jak bardzo wiele było tych dni i jak były do siebie podobne. Ciążą ci niekończącym się szeregiem, którego początek ginie gdzieś w pomroce przeszłości. Dawno. Cholernie dawno. / Jarosław Grzędowicz
|
|
|
|
Dodaj komentarz
