 |
|
Niby jesteś tu, choć czasem gaśnie światło.
Chcę już zasnąć świat i nie jest łatwo nam.
|
|
|
|
Mogłabym ci opowiedzieć o tym, jak się czujesz, kiedy ktoś odchodzi.
|
|
|
|
O tym jak trudno radzić sobie samemu
O tym, że trudniej wybacza się bliskiemu
Mógłbym opowiadać nie widząc zakończenia
Że bardziej od ran bolą przykre wspomnienia
|
|
|
|
Mógłbym opowiadać o swojej przeszłości
Ile krzywdy zrobiłem najbliższym po złości
W napadach euforii, bólu i żalu, stop, chwila, pomału
|
|
|
|
Ale w życiu nie jesteśmy na scenie
Czasem od prawdy lepsze jest milczenie
|
|
|
|
czuję na karku oddech miasta i smutek
Żyję tym, może kiedyś nie wrócę,
czasem co mnie nie zabija, sprawia, że chciałbym umrzeć,
siema.
|
|
|
|
Z reguły szczęście nie jest moim dobrym przyjacielem
|
|
|
|
i mimo, że już coraz ciężej nam się budzić,
mieć nadzieje, że ten świat to coś więcej niż nadzieje,
gram twardo, tak żeby mieć czyste sumienie,
nawet jeśli spadnę na dno i tak warto
|
|
|
|
Ten kraj mnie dusi często
i coraz częściej mieć nadzieje
tu to znaczy w chuj się łudzić,
Przez to nie wiem już jak trzeźwo spojrzeć
i wiesz, cokolwiek ugrać,
|
|
|
|
Jedyne co powinnaś to mieć świadomość.
|
|
|
|
Dotykamy się, czuję dreszcze, przytulamy się, to nie dużo.
|
|
|
|
dojrzałe podejście zawsze było Ci obce,
dziś to nieistotne, przecież Tobie ma być dobrze,
ja dam uśmiech, Ty dasz wiarę, że prawdziwy,
a ja dalej poudaje, żyjąc jakbym żył na niby.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
