 |
|
życie w cierpieniu, jak niechciana eutanazja. słyszysz i myślisz, ale nie masz siły działać
|
|
|
|
ty sam wyznaczasz granicę, której nie przekraczasz
|
|
|
|
znowu zostałeś sam i nikt niczego nie wyjaśnia
|
|
|
|
znów coś się wali, a jak wali się, to wszystko
|
|
|
|
miłość do życia często ratuje nas,
dodaje skrzydeł, kiedy lecisz na kark
|
|
|
|
nadzieja gaśnie jak rano światła latarni
|
|
|
|
nie musisz mówić nic, widzę po oczach to.
chcę Tobie pomóc dziś, to jest ostatnia dłoń.
celujesz prosto w skroń, ale brakuje odwagi, czy jeśli zrobisz to, to ktoś pożegna ciebie łzami?
|
|
|
|
najpierw piją tam, żeby zabić czas,
potem piją, żeby ich nie zabił kac
|
|
|
|
szare twarze w miejskich autobusach o świcie
|
|
|
|
by mieć spokój umysłu - oddali serca blantom
|
|
|
|
kuszę cię wzrokiem ewidentnie ej, wiem że nie przejdziesz obojętnie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
