 |
|
jak to ma wszystko tak wyglądać to ja dziękuję, zakocham się w serze, albo kromce z nutellą.
|
|
|
|
- czy ty zawsze będziesz z nią chodził? - nie. - jak to? - kiedyś się z nią ożenię!
|
|
|
|
zrozumiałam, że ci nie zależy, bo gdyby ci zależało to próbowałbyś, starałbyś się i szukałbyś jakiejkolwiek drogi do mnie, nawet jeżeli prowadziłaby przez piekło.
|
|
|
|
sama nie wiem dlaczego dałam ci kolejną szansę. może myślałam, że tak będzie lepiej, że twój powrót uleczy moje serce i duszę, że wreszcie będę szczęśliwa. myślałam, że byłam zakochana, ale gdybym kochała nie miałabym tylu wątpliwości. teraz jestem pewna, że to był błąd, ale wtedy byłam naiwna i omamiona twoimi słowami.
|
|
|
|
pierwsze tygodnie po twoim odejściu? przyznaję były trudne. może nie było po mnie tego widać, ale ja naprawdę cierpiałam. nie, nie żaliłam się, bo i po co? nikt nie był mi w stanie pomóc, musiałam sama jakoś uporać się z tą stratą. przyjaciele próbowali mnie wesprzeć, jednak ich słowa na nic się nie zdały, ja nie potrafiłam uwierzyć, że kiedyś będziesz mi obojętny.
|
|
|
|
zrozumiałeś swój błąd i zacząłeś żałować. nagle zaczęły szargać tobą wyrzuty sumienia. jednak na nic nie zdały się twoje marne przeprosiny, bo ja układam sobie życie bez ciebie i radzę sobie z tym całkowicie dobrze.
|
|
|
|
a jeżeli zatęsknisz za moimi oczami to wiedz, że i tak nie masz do czego wracać.
|
|
 |
|
Kilka momentów o śmierć mnie otarło, listy w których żegnałem się z matką podarłem w sobie i spaliłem dawno, co było minęło, co będzie - zagadką, życie to wieczna gonitwa za prawdą, wrażliwość jest piękną artyzmu karmą, słowami maluję obrazy jak farbą, bo warto, moje życie to artwork.
|
|
|
|
W ciągłym konflikcie z nadzieją upartą, w każdym z nas kilka marzeń umarło, choć grunt jest grząski to idziemy twardo, czasem w dotarciu potrzebna wulgarność. Niczego w życiu nie miałem za darmo wszystko wydarłem ambicją i walką, naprzeciw ich definicjom i kartom, tekom, lekom, fikcjom, standardom.
|
|
|
|
tak bardzo chcesz bym znów zaczęła rozdrapywać stare rany, bym znów zaczęła cierpieć?
|
|
|
|
nawet nie wiedzieliśmy, że każdego dnia widzimy się po raz ostatni. że nigdy już nie będę kochała go tak mocno jak wczoraj, a to już zmienia pogląd na wszystko. kto by pomyślał, że rozstanie waliło nam przed oczami niczym wielki neon, a my udawaliśmy ślepych.
|
|
|
|
nikt nigdy nie zajmie twojego miejsca, mimo wszystko zawszę będę czekać na ciebie, może jeszcze kiedyś zdecydujesz się na powrót do mojego serca, które wciąż będzie czekać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
