 |
|
- Nie wiem, jak to się stało, że moje życie jest teraz takie pochrzanione. Zawsze starałam się robic to, co najlepsze - To wszystko co możesz zrobic, bejbe - przyciągnął mnie do siebie i pocałował w czubek głowy. - Uśmiechac się i udawac, że twoje życie jest idealne.
|
|
 |
 |
- no i co się pan tak patrzy ? żona cycków nie ma ? ;ddd
|
|
|
|
|
Tak. masz rację, złam mi serce kurwa, pokaż jaki kozak z Ciebie.
|
|
 |
|
nigdy nie posiadałam nic cudowniejszego niż świadomość, zniknięcia z tego brudnego świata. ucieczka i przeniesienie się w najcudowniejsze miejsce na ziemi. w Twoje ramiona, które są moim małym wehikułem, pomagających mi przez chwilę nie istnieć.
|
|
|
|
i mogła leżeć na zimnej, marmurowej ziemi, cała potargana, umorusana w tuszu do rzęs. zaziębnięta, w sukience, która swoim wyglądem wcale jej nie przypominała. przechodni patrząc z góry, nie zwracali na nią uwagi. przecież w dłoni trzymała woreczek z białym proszkiem, co równoznaczne było z jej furiactwem, roztargnieniem i głupotą. nie zasługująca na krztę współczucia, przeniosła się na inny marmur. równie zimny. perfekcyjnie odsuwając znicze, ułożyła się płycie, układając głowę tuż przed nagrobkiem. wiedziała, że tylko na jego pomoc może liczyć. tylko on jest w stanie, dać jej ciepło, którego nie zaznała nigdy więcej, zaraz po tym, jak wyrwano go z jej objęć, zakopując 5 metrów pod ziemią.
|
|
|
|
szept jest najbardziej podniecającą formą rozmowy. lubię kiedy szepczesz w moje usta. rozchylone, gotowe i zwarte do konwersacji. mimo sprzeciwów, zapełniające się Twoim oddechem zamiast słowami odpowiedzi.
|
|
|
|
umierała. umierała chcąc pożegnać ten irracjonalny świat, który wywoływał w niej jedynie skrajne emocje, nazywane płaczem i strachem. na tyle przerażającym, że potrafił skruptulatnie przeszyć ją od środka, pozostawiając abstrakcyjne uczucie. silniejsze od fizycznego bólu. obrzydliwie niszczące jej wnętrze. wyżerające jej wnętrzności w sposób chory, straszny, sprawiający cierpienie równe bólowi całego świata. łączące każdą z łez wylanych na ziemi, każdy krzyk rozpaczy, rozdzierający usta, tłumiący błagania o pomoc, której nikt nie był w stanie, nawet sobie wyimaginować, o jej udzieleniu, chęci udzielenia - nie wspominając. pozostawiona sama sobie, pragnęła śmierci, której nie potrafiła zaznać. która była jedynym racjonalnym rozwiązaniem. ukracającym jej cierpienia. umrzeć jest łatwo, żyć znacznie trudniej.
|
|
 |
|
' ja poprostu mam dość tych pieprzonych rozczarowań każdego dnia .
|
|
|
|
Wiesz jak chciałabym w końcu w pełni móc powiedzieć tak , kurwa . Jest na prawdę zajebiście , zero problemów , zero smutku ' . Niestety , moje życie to nie jakaś bajka na Disney Channel . To rzeczywistość . / czekooladowaalova
|
|
|
|
Uzależniłam się. Po raz kolejny. Najpierw od czekolady, komórki, herbaty, przyjaciółki. A teraz od Ciebie. I dopiero ty zafundowałeś mi odwyk. Może jeszcze powinnam ci podziękować, co?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
