 |
|
Byłam zraniona, jasne. Ale prztrwałam. Nie miałam innego wyjścia, niż ruszyć z moim życiem na przód. Bez niego.
|
|
 |
|
nie będę dziewczynką do której zawsze możesz wrócić. nie będę jebanym planem B . jakimś kurwa, wyjściem awaryjnym, nie . / ansomia
|
|
 |
|
Ten kac jest moralny, ten stan jest fatalny
ten plan, który miałem nie staje się triumfalny /diox
|
|
|
|
wiem ile nadziei zbudowałam przez lata,
wiem ile zrujnowałam, widzę że świat zawraca
wiem ile trosk, łez, bólu wiele niosłam ..
|
|
|
|
puste serce jak peron wypełniam je nadzieją, że kiedyś Ci opowiem
i wybaczysz mi wszystko między prawdą a betonem /diox
|
|
|
|
Tak wiele mam Ci dziś do powiedzenia.
Wiem, tamten czas minął bezpowrotnie
tak być musiało, Ty najlepiej sam wiesz,
tamte dni to przeszłość, dziś to wszystko wraca...
|
|
|
|
widzę Twoją twarz w obrazach naszej przeszłości
Twoje oczy, gdy mówiłem szczerze o miłości,
Twoje oczy, gdy układaliśmy wspólnie plany
te w których nie było nienawiści i zdrady
|
|
|
|
wszystko się przewija mija jak sekundowy film
mija czas, mijam ja, życie mija w kilka chwil...
|
|
|
|
myślę by zadzwonić wciskam pierwszą z cyfr
kilka lat życia mija, nim wybiorę drugą z nich.. /diox
|
|
|
|
obietnice bez pokrycia, które pękły jak klisza. /diox
|
|
|
|
Milion zdań, które mówiłeś kręci się wokół mnie jak po orbicie. Teraz nie zmieni mnie już żadna siła, bo Twoje piękno to krzywe odbicie.
|
|
 |
|
Auu. To bardzo boli kiedy tak się zachowujesz. Kiedy dostawiasz kolejne stopnie,które mogą doprowadzić nasz związek do kompletnej ruiny. Widzisz jak ze ścian sypią się tynki,okna już nie domykają się z taką lekkością jak dawniej ,a ściany zaczynają butwieć? Przydałaby się porządna renowacja.Troszkę tylko odnowimy dawne przysięgi i odświeżymy nasze uczucia. I znów będzie tu tak przytulnie i ładnie między nami. Nie potrzeba nawet dużego nakładu sił. Zróbmy coś z tym. Cokolwiek. Byleby tylko nie skazywać nas na porażkę. Nic samo się nie zrobi. No dalej...Wiem,że potrafimy zawalczyć o tę miłość. Tak samo jak kiedyś ona walczyła o nas. Tak bardzo przecież chciała nas uszczęśliwić podarowawszy nam siebie/hoyden
|
|
|
|
Dodaj komentarz
