 |
Kiedy się czuje pociąg fizyczny, nieczystą namiętność fizycznych kształtów, to nie jest miłość. Miłość jest pożądaniem czyjejś duszy."
~ S. Dygot
|
|
 |
Ja nie dla ludzi chcę być kimś .Chcę być kimś dla siebie `.
|
|
 |
-Życie jest jak góry - raz z górki, raz pod górkę.
-Dlaczego nie może być tylko z górki?
-Bo tylko gdy jesteś na górze możesz podziwiać widoki.
|
|
 |
Dystans do siebie sprawia, że częściej się uśmiechamy `.
|
|
 |
` Nie każdemu dane jest być mądrym, ale każdy może zrobić z siebie głupka `.
|
|
 |
Można odejść od swoich miłości, lecz nie można zapomnieć, że się kochało `.
|
|
 |
Jeżeli dajesz innym tylko to co można kupić,
będziesz warty dla nich tylko tyle,
ile znaczą Twoje pieniądze.
Gdy przestaną ich potrzebować
staniesz się również niepotrzebny, zapomniany `.
|
|
 |
` Sprawdzian z życia następuje zwykle wtedy, gdy się go zupełnie nie spodziewamy.. I nie ma nawet komu zgłosić „nieprzygotowania” `.
|
|
 |
Dlaczego całe życie każą nam systematycznie robić "rachunek sumienia" i nigdy nie mają przy tym na myśli doceniania swoich sukcesów, a jedynie pamiętanie o własnych słabościach i porażkach ?
Tak właśnie jesteśmy kształtowani - nic więc dziwnego, że tak mało w nas optymizmu i wiary w siebie.. `
|
|
 |
Cholernie brakuje mi motywacji. Do wszystkiego. Nie widzę sensu, nie czuję potrzeby. Są takie chwile, w których coś we mnie uderza i krzyczy: teraz dasz radę, weź się za siebie, bo kto, jeśli nie ty? A chwilę później ten sam głos pyta: a tak w ogóle, to po co to robisz? I to jest najlepszy moment żeby odpuścić, poddać się, tak po prostu, bez jakichkolwiek pytań, bez pragnień, których nigdy nie było. Więc odpuszczam i po raz kolejny przegrywam życie. [ yezoo ]
|
|
 |
Kiedyś było inaczej, lepiej. Byliśmy młodzi i nie mieliśmy tylu problemów, niczym się nie przejmowaliśmy, nic nas nie obchodziło. Żyliśmy z dnia na dzień, potrafiliśmy docenić bardziej, umieliśmy wykorzystać daną nam szansę, chcieliśmy więcej, bo widzieliśmy w tym wszystkim sens. Ale minęły lata i ludzie, i wszystko się zmieniło. Nagle wszystko runęło. Już nic nie jest takie samo. Zabija mnie świadomość tego, co się dzieje dookoła mnie. Mam wrażenie, że wszystko idzie do przodu, a tylko ja stoję w miejscu i nie potrafię ruszyć, nie mogę. Tak perfekcyjnie nauczyłam się udawać kogoś, kim nie jestem, że ten zbudowany, fantastyczny świat stał się dla mnie zbyt realny, zbyt rzeczywisty, do tego stopnia że sama się na niego nabrałam. Nie potrafię podać konkretnego powodu tej pustki i samotności, coś po prostu siedzi gdzieś głęboko we mnie i nie pozwala żyć. [ yezoo ]
|
|
 |
- Przyszedł pan po poradę czy nadzieję? - A jaką ma pan do mnie poradę? - Żeby pan nie miał nadziei. | Carte Blanche
|
|
|
|