 |
|
- co tam?
- umieram.
- co się stało?!
- trafił w sam środek..
- czego?
|
|
 |
|
Zasnęłam z pewnością, że moje uczucie do Ciebie jest wyjątkowe, niecodzienne. A teraz? Właściwie nie wiem czy nadal we mnie jest. Nie wiem co czuję. Może przyzwyczaiłam się do Twojej nieobecności, do tego, że przestałeś pisać. Nie płaczę, przestałam. Może już nie potrafię? Nie czuję już tej pustki, nie siedzę i nie myślę o Tobie do tego stopnia, że łzy spływają mi po policzkach. Myślenie o Tobie sprawia mi przyjemność. Jeszcze na długo pozostaniesz moim ideałem.
|
|
|
|
Zatańcz ze mną w rytm nocy, ten ostatni raz w chmurach z wiatrem.
Niech zepsuty zegar odmierza nieistniejący czas, a umierająca tęsknota niech pobije nowe rekordy.
Wspomnienie tak szybko nie odchodzi, ono obudzi się, gdy usłyszysz poranny szept moich myśli.
|
|
|
|
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę . Zupełne nic . Obojętność , zero tęsknoty . Najtrudniej czuć że się ją kocha cała sobą i wiedzieć że bez niej nie można żyć , ale ona bez ciebie jest taka szczęśliwa .
|
|
|
|
a ona po prostu miała tego wszystkiego dosyć , wiesz? przestała się przejmować , zaczęła tłumić w sobie wszystkie uczucia . ból , który zadawałeś jej coraz częściej . na początku zabijał , ale nauczyła się z nim żyć . było ciężko , owszem . może nie jest jej lepiej , ale na pewno trochę łatwiej .
|
|
|
|
Ktoś ją zawiódł , skrzywdził , zniszczył jej uczucia , zdeptał serce , zabił jej duszę . Płakała . Łzy były ukojeniem . Zbudowała swój mały świat . Odgrodziła się od wszystkiego bezpiecznym murem dystansu . Może chciała , ale już nie potrafiła i jak na złość za każdym razem , gdy w jej smutnych , teraz już szarych oczach , pojawiał się płomyk nadziei , ktoś brutalnie go gasił . Zadając kolejną ranę jej sercu . Nie płakała. Nie miała siły . Może zabrakło już łez .
|
|
|
|
-dlaczego płaczesz? -nie płacze! -a te łzy, które Ci z oczu płyną? -to nie są moje łzy. -a czyje? -przyłóż dłoń do mojej piersi. czujesz? -dlaczego Ci tak serce kołacze? -to właśnie ono płacze.
|
|
|
|
powiedz mi, dlaczego taki jesteś? nieszczery, obłudny i pełen zakłamania. wstydzisz się swoich uczuć. chowasz je głęboko w środku, nie chcesz pokazać, jak bardzo potrzebujesz ich odwzajemnienia. z ironicznie zmrużonymi oczami i cynicznym uśmieszkiem zadajesz kolejną ranę, nie patrząc na to, jak wielki i szkodliwy jest ból. to jedyny twój cel - zniszczyć. i po co to robisz? co ci to daje? tak miło patrzeć, jak rozpadam się na kawałki? a może ze szczątków swoich ofiar chcesz odbudować samego siebie? tego, którego utraciłeś?
|
|
|
|
`chłodny wiatr rozwiewał jej włosy… razem z nim uciekały wszystkie myśli , wszystkie wspomnienia o nim… ale wystarczyło spojrzeć w niebo i siedząc rozpłakać się jak mała dziewczynka bo idealnie odzwierciedlało kolor jego oczu… `
|
|
|
|
-nie widzisz, że Ci to niszczy życie? -spytało serce -nie czujesz, że Ci z tym dobrze? -odparł mózg
|
|
|
|
- Opowiesz mi bajkę.? - Jaką.? - Ładną. - Nie. My sami ją przeżyjemy.
|
|
|
|
- Ładnie wyglądasz. Kim dzisiaj jesteś? - Sobą. - Tak Ci najlepiej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
