 |
To mój prywatny rollercoaster identyfikujący się z lekkim naciskiem na żołądku, zawrotami głowy, szybko przebiegającym, rozmazanym obrazem i czasem mijającym w mgnieniu oka. Rollercoaster, który mnie przeraża, a zarazem stanowi jedno, wielkie, niezapomniane wspomnienie do którego mimo wszelkich obaw i strachu za każdym razem chce się wracać. Rollercoaster od którego brakuje mi tchu w piersiach i który mnie uzależnia. Rollercoaster na którego znacznie częściej mówią "miłość".
|
|
  |
noc to nasza pora. w nocy przypomina nam się miłość, która uderza ze zdwojoną siłą.
|
|
  |
nie lubię się żegnać. nie lubię ostatniego pocałunku, ostatniego spojrzenia. mimo, że zobaczę go już tego samego dnia wieczorem.
|
|
  |
czasem trzeba zrezygnować z czegoś o co dbamy całe życie, aby mieć to czego pragniemy w danym momencie. to nasza siła przekonania decyduje o tym, czy będziemy szczęśliwi, aczkolwiek przeszłość zostawia się w tyle, lub sama tam kiedyś zostanie.
|
|
 |
|
Popłacz sobie, pokrzycz, rozbij szklankę czy talerz. To nie sprawi, że zapomnisz, ale przynajmniej na chwilę poczujesz małą ulgę. [ napisana mistrz ]
|
|
 |
nie masz pojęcia jak bardzo, strasznie i przejmująco wszystko chuj.
|
|
 |
'Kiedy mężczyzna się nie odzywa, to ani nie popsuł mu się telefon, ani trzęsienie ziemi nie zburzyło mu domu, ani nie został porwany dla okupu ani też nie uprowadzili go obcy. on po prostu nie ma ochoty albo nie jesteś dla niego wystarczająco ważna. I nie zadziała tu metoda: "Cześć, teraz ja nie zadzwonię i dam ci nauczkę." uwierz - obejdzie go to tyle, co ilość opadów deszczu w porze deszczowej w Afryce. co zatem powinnaś zrobić? najlepiej NIC. Wiem, że to tak trudne, że prawie niemożliwe, ale ulżyj swoim cierpieniom, kobieto, bo jeśli on chciał zadzwonić, to z pewnością by mu się to udało, nawet gdyby musial wynalezc telefon"
|
|
 |
'Na świecie jest wielu miłych ludzi, miliony ludzi, w których można się zakochać. Ale jest tylko jedna osoba, której usta idealnie pasują do twoich.'
|
|
 |
Od pierwszych sekund, z każdym kolejnym słowem chcę Cię więcej, chcę Cię słuchać, poznawać. Uśmiecham się w odpowiedzi na Twoje gesty i tak cholernie kręci mnie Twoja bezpośredniość, szczerość, które przemawiają w zdaniach o Twoich planach na przyszłość, gdzie stanowię priorytet. Jeszcze trochę mocniejszy nacisk na pedał gazu i zwariuję - bezapelacyjnie oszaleję na Twoim punkcie.
|
|
 |
Tamtego poranka nie chciałam się z Tobą żegnać. Nadal nie chcę. I tylko dlatego, że pożegnałam Cię już oficjalnie - dla świata oraz Twojej podświadomości, nie żegnam Cię tu, w sercu, podświadomie łaknąc choć jednego grama Twojej obecności.
|
|
 |
Utrzymujemy się na tej cienkiej granicy przyzwoitości doskonale świadomi tego, że kolejny krok może wszystko rozsypać, może wywołać tu burzę, może doprowadzić do zdarzeń, zmian w relacjach, których oboje nie chcemy, oboje się boimy. I wiemy, że to wszystko - każdy oddech, ruch i myśli idą w niewłaściwym kierunku, jeśli to ma się skończyć spokojnie, lecz brniemy w to, bo zachcianki naszych serc oraz ciał mają swój kierunek. I prawdopodobnie popełniamy jeden z większych błędów naszego życia, lecz jest tak cudownie, tak idealnie, że jeśli to ma wyglądać za każdym razem w ten sposób to chcę więcej, dużo więcej i Ciebie, Ciebie ciągle. Chodź tu już. Przysuń się bliżej i na tę chwilę zapomnijmy o moralności, być może potem będzie łatwiej się pożegnać.
|
|
 |
Twoje pocałunki za każdym razem moim życiowym ewenementem.
|
|
|
|