 |
|
wszystko ma swoją cenę, granicę i koniec. nie wiem, która z tych cech przeraża mnie najbardziej. / tonatyle
|
|
|
|
jeśli coś ma mnie kiedykolwiek zniszczyć, będzie to ulubiona książka. ponieważ stwarza świat, do którego chcialabym się przenieść, objawia miłość nie z tego świata, którą chciałabym przeżyć i stwarza w mojej wyobraźni obraz idealnego chłopaka, który zwyczajnie nie istnieje. czuję, że w końcu zgubię się pomiędzy realizmem a fikcją. / tonatyle
|
|
 |
|
Świat pełny ludzi może wydawać się pusty, tylko dlatego, że brakuje Ci jednej osoby.
|
|
 |
|
tak naprawdę, to nic mi się nie stało. kiedy mocno pierdolnąłem o ziemię, zauważyłem, że jednak można się podnieść. wystarczy tylko zacząć wykreślać wszystko to, co zabija. sytuacje, przeżycia, chwile, miejsca i ludzi. ludzi, którzy potrafią zrobić taki rozpierdol w głowie, że człowiek ląduje albo u psychologa, albo szuka mostu.
|
|
|
|
czuje się, jak w potrzasku, choć tak naprawdę nie ma żadnego wyboru. / tonatyle
|
|
 |
|
kiedy nie mam sił by dalej iść, Ciebie nie ma
|
|
|
|
nie mam nic bez Ciebie i bez Ciebie nie chce nic
|
|
|
|
choć nie znam Twoich intencji, czuję się zmieszany, to czuję radość i ulgę, kiedy rozmawiamy
|
|
|
|
nie mam pojęcia co się stało z Tobą na prawdę nie wiem, było nam tak idealnie, a zaczęło się od Ciebie i miało być tak dłużej
|
|
|
|
będę cię kochał do ostatniego tchnienia, każde uderzenie mojego serca jest twoje
|
|
|
|
bez Ciebie jestem cieniem, więźniem w poczekalni dusz
|
|
|
|
nikt tak pięknie nie mówił, że się boi miłości, jak Ty
|
|
|
|
Dodaj komentarz
