 |
|
Dziś jest dzień wybaczenia sobie, ale Ona mi nie wybaczy wiem to, dlatego nawet nie spróbuję nie będę jej przeszkadzał.
|
|
|
|
Kilka lat temu się pogubiłem za bardzo chciałem by było lepiej niż jest, teraz nie ma już nic
|
|
|
|
Nigdy nie przypuszczałem że 24 grudnia bedzie taki smutny dla mnie, mam nadzieję że to już mój ostatni rok życia się kończy.
|
|
 |
|
Granice mojego języka są granicami mojego świata. / Ludwig Wittgenstein
|
|
|
|
Pozamykałam wszystkie sprawy z przeszłości. Nie chcę już tam wracać. Zaczęłam uświadamiać sobie czego tak naprawdę pragnę i z kim chciałabym to dzielić. Wtedy na mojej drodze zaczęli pojawiać się ludzie, którzy mieli w sobie moc pasji i byli o ten jeden promień Słońca bliżej nieba niż ludzie których znałam do tej pory. Wiesz, kiedy dookoła jest ciemność, nie chce się już więcej mroku. Chce się światła, dotyku, ciepłych dłoni i słów. Chce się drugiego człowieka. Nadal uwielbiam swoją samotność i cenię przestrzeń. Jednak myślę, że w tej całej samotności najcenniejsza jest świadomość, że wystarczy zrobić jeden krok, żeby być wśród ludzi, którzy są dla mnie inspiracją. Dają mi wiarę, że warto. Zawsze. / Aleksandra Steć {znalezione u: fuck.it.im.young}
|
|
|
|
Kiedyś tworzyliśmy jedność dziś udajesz że się nie znamy///emilfcb
|
|
|
|
Nie można cofać czasu bo życie by było zbyt proste.///emilfcb
|
|
|
|
Z czasem uświadamia sobie człowiek uświadamia sobie jak wiele stracił, chodź by to utrzymać miał tylko być wspierać i kochać. ///emilfcb
|
|
 |
|
głowę mam w porządku, ale wszystkie uczucia jakoś się stępiły. niczego mi się nie chce, nikogo nie kocham... no, może tylko ciebie
|
|
|
|
– Co pan robi od rana do wieczora? – Znoszę siebie. / E.M. Cioran: Aforyzmy, wybór i przekład Joanna Ugniewska
|
|
|
|
Mam wrażenie, że ja pamiętam o innych ludziach dłużej, niż oni pamiętają o mnie. / Jarosław Borszewicz
|
|
|
|
Oswajanie się z drugą osobą to długi, powolny i trudny proces. Często zachodzący poza naszą świadomością. Wmawiamy sobie, że już nigdy nie chcemy czuć bliskości, że nigdy się nie otworzymy, że nie zostawimy w sercu najdrobniejszej szczelinki, przez którą może się sączyć czyjaś czułość. I nagle dopada nas złość, taka złość, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy, bo zaczynamy czuć coś, czego nie rozumiemy, czego nie potrzebujemy, czego się boimy. Wypieramy to, odrzucamy, szydzimy, gryziemy, wdmuchujemy krzywdzące zdania prosto do ucha tej osoby. Byleby ją zrazić, byleby odeszła, tak byłoby łatwiej. Lecz ona jest cierpliwa, trwa, po prostu jest. I w końcu siadamy, posiniaczeni, wyczerpani, drżącymi ustami mówimy 'koniec walki', akceptuję to. I to zmienia cały nasz świat. Teraz nie boję się śmierci. Śmierć z sercem pełnym miłości nie jest bolesna. / Magdalena Zielińska
|
|
|
|
Dodaj komentarz
