 |
|
Zobacz przeszłość, przeszłość burzy
|
|
|
|
myślę o rzeczach bardzo mojemu sercu bardzo bliskich
przeżytych chwilach w cieniu kamienic wysokich i niskich
|
|
|
|
Teraz proszę bardzo niech wrócą te chwile
które wspominam tak mile
|
|
|
|
Sięgasz do pamięci wycierasz z pamięci kurz
nagle widzisz już obrazy czyste
tak jakby bez skazy zapamiętane wyrazy przemyśleń bohomazy
cieszę się że patrząc wstecz nie czuje wtedy żadnej odrazy
sama nie wiem ile razy patrzyłam w tym przez czasu pył
kto za mną stał, kto wtedy ze mną był
|
|
|
|
Patrze na swe dłonie, spuszczam głowę, zamykam oczy
potem pocieram swe skronie zanim czas pochłonie
wszystko o wspomnieniach co giną w płomieniach ognia zmian
zobacz ile zaleczyłeś wieki temu ran
to ten stan kiedy nostalgia ogarnia twoją istotę
|
|
|
|
Tysiące wspomnień, które wciąż wracają do mnie
|
|
|
|
Jeśli odejdziesz mój świat nie legnie nagle w gruzach. Niebo nie spadnie mi na głowę, a tęcza nie straci swoich barw. Jesli mnie zostawisz nic się nie zmieni. Tylko ja umrę troszeczkę w środku.
|
|
|
|
Mogę kochać tak mocno, że wszystko inne to nic
|
|
|
|
i pamiętam tylko to, że strasznie uwielbiałam dostawać sms'a od Ciebie od razu po przebudzeniu się, bo w chwili wyświetliło mi się na ekraniku "kocham Cię" mimowolnie pojawiał się u mnie uśmiech. zawsze.
|
|
|
|
tu świat spierdala przed oczami
|
|
|
|
nienawidzę tego uczucia, gdy nagle stajesz mi się tak cholernie potrzebny.
|
|
|
|
Zainspirowana kolorem jego oczu, brzmieniem głosu, dotykiem dłoni
|
|
|
|
Dodaj komentarz
