 |
Mieliśmy pokazać plecy światu, a skończyło się jak zwykle pierdolone fatum.
|
|
 |
Dlaczego udajemy, że się nie znamy? Przecież tak wiele o sobie wiemy.
|
|
 |
Wiesz jakie to uczucie stracić wszystko, w co wierzysz? Dlatego nigdy nie uzależniaj szczęścia od ludzi, bo ludzie odchodzą ze wszystkim co miałeś.
|
|
 |
Nie traci się ludzi, ot tak, z dnia na dzień, bo w każdym mimo wszystko zostanie cząstka nas.
|
|
 |
pewnych osób nie da się skreślić, wymazać ze swego życia.
|
|
 |
nie umiemy pogodzić się z tym, co było. rozdrapujemy blizny, jak jacyś ciekawscy smarkacze, którzy chcą sprawdzić, czy naprawdę boli tak samo.
|
|
 |
Bo najczęściej próbujemy zapomnieć o kimś, kogo tak naprawdę chcemy pamiętać.
|
|
 |
cierpiałam i doświadczyłam miłości, za którą mogłabym poświęcić życie. myślę, że mogłabym już umrzeć, jako człowiek.
|
|
 |
blada skóra, wygrawerowane ostrzem twoje inicjały, moja przynależność.
|
|
 |
wymordowałabym dla Ciebie świat.
|
|
 |
wtulona w Twoją ciepłą pierś, stoję. zasłuchana w bicie Twojego serca. uśmiecham się i czuję, jak moje serce się goi.
|
|
 |
Klnę, bo boli. Płacze, bo nie daje już sobie rady. | jachcenajamaice
|
|
|
|