|
Gdzieś pomiędzy zapłakanymi dniami zgubiłam najważniejsze cząstki siebie. Dziś nic nie jest takie samo, bo każda chwila przepełniona smutkiem napełnia myśli wspomnieniami, w których echo wciąż powtarza Twoje słowa. Nie ma Cię już wśród wszystkiego, co mnie otacza, nie ma Cię już w moim życiu. Ale nie ma Cię tak praktycznie, bo teoretycznie każdy mój oddech wciąż przepełniony jest Twoim zapachem. Odszedłeś, pozostawiając po sobie tylko kilka wyblakłych zdjęć, obrazy przeszłości, które zabijają przyszłość pozbawioną Ciebie i wielką dziurę w miejscu, w którym kiedyś miałam serce. Dawałeś z siebie wszystko, bym tylko mogła czuć, że jestem najważniejsza, że jestem powodem wszystkich Twoich szczęść, a potem wyrzuciłeś z siebie każde uczucie kierowane do mnie, zupełnie jak zepsutą zabawkę. Było warto? Chyba nie. Dzięki, cześć. / dontforgot
|
Dodaj komentarz
