 |
|
kocham to rozkoszne drżenie mojego ciała, kiedy widzę go po raz pierwszy od tak dawna. powiedziałabym co wtedy czuję, ale takich rzeczy nie mówi się na głos.
|
|
|
|
wracając tutaj i czytając samą siebie, budzę każde wspomnienie jak niedźwiedzia z zimowego snu. i pomyśleć, że gdybym czytała to samo rok czy dwa wcześniej nie posiadałabym się z przeszywającego mnie bólu. natomiast dziś się uśmiecham na te same wspomnienia. z czasem łagodnieją, są wybrakowane. zostają wyłącznie jako te dobre. nie, czas nie leczy ran, ale pozwala zapomnieć o bólu. i przy okazji nasuwa się jeszcze jeden wniosek. dobre rzeczy w życiu zaczynają nas spotykać dopiero wtedy, gdy nabierzemy dystansu do tych złych.
|
|
|
|
Halo, jest tu jeszcze kto?
|
|
 |
|
Życie mi milczy bez jego głosu. / Katarzyna Wołyniec
|
|
|
|
Moje życie to jeden wielki błąd i masa przykrych konsekwencji. // nectarine
|
|
|
|
Nie wiem czy można nazwać ból dojrzałym, ale to właśnie to Ciebie czuję. Minęło wiele lat, jesteś daleko stąd, już nigdy nie będziesz mój, a ja nigdy nie będę Twoja. Ból tęsknoty daje mi w kość każdego dnia. Jest żywy, silny, prawdziwy, ale wydaje się inny niż kiedyś. Dojrzalszy, taki, z którym trzeba się nauczyć żyć. Taki, który należy zaakceptować i robi się to, bo tak trzeba, bo nie ma innej opcji. / nectarine
|
|
|
|
Jeśli postąpiłam słusznie to dlaczego czuję jakbym zmarnowała sobie życie? / nie znam autora
|
|
|
|
Wszystko sprowadza się do ostatniej osoby, o której myślisz przed snem. Tam jest Twoje serce. / nie znam autora (i mam najwyraźniej przerąbane..)
|
|
|
|
Nawet jeśli już o mnie zapomniałeś, wiedz, że dalej jesteś dla mnie ważny. Życzę Ci jak najlepiej i mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy. / nectarine
|
|
 |
|
Być może dzisiaj jest ostatnim dniem pewnego rozdziału. Być może wstając jutro rano nic nie będzie takie jak dawniej. Być może powodem tym będzie książka, spotkanie dawno niewidzianej osoby, zwykły zbieg okoliczności czy odkładana ciągle na później rozmowa. Być może na moment stracisz grunt pod nogami, być może poczujesz się słaby i zawiedziony. Być może to tylko nowy początek zupełnie pięknej historii.
— Natalia Belcik
|
|
|
|
To przerażające jak bardzo i zachłannie ufamy snom czy gwiazdom, a jak rzadko i lakonicznie polegamy na własnym sercu.
— Natalia Belcik
|
|
|
|
Dodaj komentarz
