 |
|
- a loffciasz Ty mnie troszeczkę? - no może troszeczke... - a troszeczkę bardziej może jednak? - no może... - to o wiecej nie pytam bo zmienisz zdanie... - nie szybko, ale nic... | ahh i czego tu chcieć więcej od naszych wieczornych rozmów? /katajiina
|
|
|
|
fajnie, że znów gadamy, że wakacje spędzimy wspólnie, że mimo, że 'coś' nas poróżniło to w zasadzie to samo 'coś' połączyło Nas z powrotem. mimo tego, że wydawać się mogło, iż po tak długim czasie już żadne z Nas nie odezwie się do siebie ani słowem - myliliśmy się. i chyba to w tym wszystkim jest najlepsze. że mimo, pomimo i wbrew - udało się. /katajiina
|
|
|
|
znów pada. w zasadzie to nawet leje. a ja siedzę na parapecie, z laptopem na kolanach, spoglądam w spadające krople i widzę w nich Twoją twarz. bo nawet płynące po szybie kropelki przypominają mi Ciebie. /katajiina
|
|
|
|
i dopiero kiedy (by zyskać szczęście) postanowiłam sprzedać duszę diabłu i pójść z nim na kompromis - Bóg uśmiechnął się do mnie i rzekł "Twe modły zostały spełnione". /katajiina
|
|
|
|
wyobraź sobie ostatnie chwile swego życia. obok ciebie mężczyzna twych marzeń. jak wyjęty z twych fantazji i postawiony obok. tylko wy dwoje. bliska śmierć. a gdzieś tam, w oddali, nie wiedząc nic o twoim losie, płacze za tobą miłość twego życia. pech chciał, że Ci dwaj mężczyźni to nie ta sama osoba. co zrobisz chwilę przed śmiercią? oddasz się chwili, zatopisz w ramiona i usta ideału? zaprzepaścisz na te kilka ostatnich minut wspólne lata z kimś kto, gdzieś tam, oczekuje twego powrotu? a może popatrzysz w gwiazdy, wypowiesz imię ukochanego i obróciwszy się w stronę marzeń powiesz cicho - "moje marzenie się spełniło, spotkałam idealnego mężczyznę, ale to nic, bo kocham nad życie Ciebie" i klękając, spojrzysz w jasny księżyc i zaczekasz na śmierć z imieniem ukochanego na ustach? /katajiina
|
|
|
|
są takie momenty, że mam wyjebane na dosłownie wszystko. są takie momenty, że cieszę się z dosłownie wszystkiego. i te dwa 'momenty' uzależnione są od jednej wspólnej rzeczy - Ciebie. Twego braku i twej obecności. /katajiina
|
|
|
|
krótko i na temat? kocham Cie. /katajiina
|
|
|
|
nie pamiętam dnia, w którym się poznaliśmy, w którym pierwszy raz powiedziałeś mi 'cześć', w którym przedstawiliśmy się sobie, a może raczej ktoś nas przedstawił. nie pamiętam jak to wszystko wyglądało bo nie spodziewałam się takiego obrotu akcji. za to doskonale pamiętam dzień, w którym zaczęłam coś do Ciebie czuć. pamiętam w co byłam ubrana, o czym rozmawialiśmy, jaka była pogoda. pamiętam nawet, że kłóciłam się w tedy z mamą i nawet pamiętam o co. doskonale kojarzę wszystko co związane z naszym początkiem. bo w tedy - spodziewałam się, jak to się może potoczyć dalej. /katajiina
|
|
|
|
Polska, kraj Nasz kochany, cudny i szczęśliwy... a teraz na poważnie. Pół roku. Mniej więcej tyle wynosi czas długiego oczekiwania w kolejce do lekarza - specjalisty w swej dziedzinie - rzekomo. Nadzieja, iż to kolejka do badań, nie opuszcza nas ani na krok. Szczęśliwi, że w końcu załatwimy sprawę udajemy się długo oczekiwanego dnia do szpitala i po 3 godzinach spędzonych w kolejce otwieramy drzwi gabinetu. 3 minuty, 1 wypisane skierowanie na badania i kłębek nerwów później - wychodzimy z gabinetu. spoglądamy na trzymany w dłoni świstek - skierowanie - i odczytujemy datę. i co? i do widzenia za kolejne pół roku na wymarzonych badaniach. Uwielbiam to! Umrzeć można od tego czekania, ale co to kogo obchodzi... /katajiina
|
|
|
|
uwielbiam jak się złości, ale nie na poważnie, a raczej od tak - dla zasady. jest w tedy taki przesłodki. /katajiina
|
|
|
|
i nie ma nic lepsiejszego niż 'rozkaz', od niego, przepraszania go za to, że nie zawracam mu dupy. tak. zdecydowanie uwielbiam tego typu rozkazy. tym bardziej, że kryją w sobie krótki i treściwy przekaz - tęskni. /katajiina
|
|
|
|
Dodaj komentarz
