 |
|
~"Jesteś wzorem i piękno jest w Tobie." to były czasy..
|
|
 |
|
Tak łatwo nam wychodzi to niszczenie się nawzajem.
|
|
|
|
Wódka wlewa obojętność w żyły.
|
|
|
|
Nienawiść do kogoś, kogo się kocha, jest strasznie męcząca.
|
|
|
|
Nie wmawiaj sobie, że był idealny tylko dlatego, że się zakochałaś. Nie wmawiaj sobie tego pod żadnym pozorem. Bo gdyby tak rzeczywiście było, gdyby posiadał chociaż namiastkę tych cech, które mu przypisujesz - siedziałby teraz przy Tobie. Nigdy nie pozwoliłby Ci odejść.
|
|
|
|
"Ambitny plan, by wszyscy ludzie siedzieli prosto
/I nie wiercili się za mocno - nie objął mnie, choć objąć musiał..." mjut ..
|
|
|
|
Czasem w snach przenosimy się do cudownej przeszłości, o której zdarza się nam zapomnieć. Po otworzeniu oczu i zdaniu sobie sprawy z tego, że jednak jesteśmy sami w zimnym łóżku zaczynamy czuć pewien niedosyt przeradzający się w żal... I obwiniamy się o to, że już drugi raz nie znajdziemy się dokładnie w tym miejscu ze snu i dokładnie przy tej jednej osobie..
|
|
|
|
Człowiek to egoistyczna istota uważająca się za najmądrzejszą ze wszystkich, która za wszelką cenę pragnie innymi manipulować, rujnować im życie, niszczyć ich plany i psychikę bo od tego czuje się najlepiej..
|
|
 |
|
As he begins to raise his voice
You lower yours and grant him one last choice
Drive until you lose the road
Or break with the ones you've followed
He will do one of two things
He will admit to everything
Or he'll say he's just not the same
And you'll begin to wonder why you came - Gdy on zaczyna podnosić głos
Zniżasz swój i dajesz mu ostatnią szansę:
Jedź, dopóki nie stracisz drogi
Lub zerwij z tymi, za którymi podążałeś
On zrobi jedną z dwóch rzeczy:
Przyzna się do wszystkiego
Albo powie, że nie jest już tym samym człowiekiem
I zaczniesz się zastanawiać, czemu przyszłaś.
|
|
|
|
Step one you say we need to talk
He walks you say sit down it's just a talk
He smiles politely back at you
You stare politely right on through
Some sort of window to your right
As he goes left and you stay right
Between the lines of fear and blame
And you begin to wonder why you came -
Krok pierwszy, mówisz: Musimy pogadać
On idzie, mówisz: Siadaj, to tylko rozmowa
Uśmiecha się grzecznie w twoją stronę
Ty grzecznie patrzysz się prosto na niego
Po prawej masz jakieś okno
Gdy on idzie w lewo, a ty zostajesz po prawej
Między granicami strachu i zarzutów
I w końcu zastanawiasz się, dlaczego przyszłaś.
|
|
|
|
Gotta get up, give it all I got or give up - Muszę wstać, dać z siebie wszystko lub odpuścić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
