 |
|
II. Ale, pomyślałem, to nie tak samo z siebie, niepostrzeżenie, gdzieś przecież musi ta granica przebiegać, gdzieś by ją można przyuważyć, z czegoś ona wynika. Domyśliłem się, ze chodzi o obecność. Że tak się człowiek przyzwyczaja od przedszkolnych lat, przez szkolne, licealne, studenckie, że codziennie ktoś sprawdza jego obecność. Wywołuje z listy i domaga się potwierdzenia "Jestem". Przez te wszystkie lata ktoś jest zawsze zainteresowany tym, byśmy byli.Najpierw być musimy, potem powinniśmy - niezmiennie figurujemy jednak na listach obecności. Aż wreszcie z ostatnim dniem studiów ten przywilej się kończy: odtąd nikt już naszej obecności sprawdzać nigdy nie będzie, odtąd jesteśmy światu obojętni, możemy sobie być lub nie być. Pracodawcy nie interesuje nasza obecność, tylko efektywność - idealnym dla niego układem byłoby przecież zatrudnianie efektywnych duchów. Jak najwięcej wydajności przy jak najmniejszej obecności.
|
|
 |
|
PRZYPADKOWA ZNAJOMOŚĆ CZASEM POTRAFI DAĆ NAJWIĘCEJ SZCZĘŚCIA ! ♥
|
|
|
|
Tak, wciąż Cię kocham. Ani mi powiedzieć nie wolno tego, ani Tobie wiedzieć. Czuję się jak połamany ludzik. Nie było nam dane wieść wspólnie życia, lecz pomimo tego przeszłość jest nasza. Tego nie da się wymazać, zapomnieć, poniechać. Ja pamiętam. Czasem nie chcę pamiętać, ale pamiętam.
|
|
|
|
Gdybym mógł oddałbym Ci oddech, tętno, ciśnienie krwi. Dotykam swego lęku, życie bezczelnie śmieje mi się prosto w twarz. Dalej nie znalazłem odpowiedzi, obezwładniłaś mnie milczeniem. Zdeptałaś resztki dobrych chwil.
|
|
 |
|
Patrząc teraz na Ciebie widzę zupełnie mi obcego mężczyznę. Innego niż kilka lat temu. Zmieniło się w Tobie wszystko, zaczynając od wyglądu kończąc na zachowaniu. Najbardziej jednak boli mnie że zmieniłeś się z charakteru, zmieniłeś swoje wnętrze, które tak bardzo lubiłam. Lubiłam kiedy byłeś sobą, a teraz Cię nie poznaję. / somefeelings
|
|
|
|
Cały czas wierzę w to że wrócisz, a tym samym zmienisz moje życie. / somefeelings
|
|
|
|
Odszedłeś. Raz na zawsze ulotniłeś się z mojego życia. Zrobiłeś to chociaż ja tak bardzo tego nie chciałam. / somefeelings
|
|
|
|
Ale teraz kiedy wiem, wokół czego kręci się to moje ''wszystko'' robi się coraz mniej bezpiecznie. Kiedy wiem, co należy zniszczyć by usunąć stąd całą mnie, jest mi do tego coraz bliżej. Coraz bardziej chwilami mam ochotę to zniszczyć i zdaję sobie sprawę, że kiedyś w przyszłości będę musiała to zrobić, bo tak robią wszyscy. A chciałabym mieć chociaż pewność, że to wszystko jakoś dobrze się skończy. Że nie będę musiała zapomnieć o niczym i nic nie będzie boleć. Lecz przecież to nie jest możliwe. Na pewno ból dopadnie mnie w końcu jeśli nie na jednym, to na kolejnym zakręcie. I umrę na wszystko co dotąd mnie bawiło, bo niczego nie będzie.
|
|
|
|
Próbuję kochać siebie coraz bardziej, z każdym dniem. Daję sobie samej fory, nie krytykuję, nie niszczę. W życiu usunęłam wszystkie niepotrzebne kwestie, pozostawiłam tylko te najważniejsze. Staram się być coraz lepsza z każdym dniem. Nie zawieść. Nie mogę zawieść. Muszę być.
|
|
|
|
Czasami coś po prostu pęka. Bez żadnego powodu, nie ma zdrady, nie ma wielkiej kłótni czy rozczarowań. Z dnia na dzień zaczynacie się od siebie oddalać i nic z tym nie możecie zrobić. Próbujecie, ale jesteście już za daleko, by chwycić swoje dłonie. Nie umiecie nawet powiedzieć czy Wam przykro, bo ten koniec przyszedł tak naturalnie jak zmiana pory roku.
|
|
|
|
Nie chcę żyć. Nie chcę żyć bez Ciebie, nie chcę żyć gdzieś daleko od Ciebie. Chcę żyć z Tobą i obok Ciebie. Nierozerwalni na zawsze. / somefeelings
|
|
|
|
Gubię się. Nie potrafię odnaleźć właściwej drogi. Błądzę między przeszłością a teraźniejszością. Często wracam do wspomnień które są zgubne. Ocierając ostatnie łzy próbuję dotrzeć do celu. / somefeelings
|
|
|
|
Dodaj komentarz
