 |
|
Trzeba umieć zauważyć, kiedy jakiś etap życia dobiega końca. Zakończyć cykl, zatrzasnąć drzwi, zamknąć rozdział – nieważne, jak to nazwiemy, ważne, żeby zostawić za sobą to, co już minęło...
bo jeszcze nadejdzie taki dzień, gdy spojrzysz w malinowe niebo, uśmiechniesz się do siebie i wyszeptując: "wreszcie jestem szczęśliwa"
|
|
|
|
Przykro jest patrzeć jak ludzie zmieniają się pod wpływem innych i gubią to ciepło które kiedyś emitowali...:(
|
|
|
|
-Ej... Mała ile masz lat ?
-Wystarczająco dużo by powiedzieć ci "wal sie" !
-Dlaczego taka jesteś?
-Jaka?
-Taka wredna i niedostępna?
-To ludzie mnie tego nauczyli i taką uczynili;]
Słowo "wredna" stało się moim 4 imieniem,a "niedostępna" 5 ;];]
|
|
|
|
Mała osóbka z górą potężnych uczuć i chwilowym burdelem przeżyć próbująca ogarnąć wielki świat rzeczywistości...
Nie jestem cholerną pesymistką, pieprzoną realistką ani pogodną optymistką. Jestem dziewczyną z marzeniami, która wie, że w życiu nie ma łatwo. Nigdy nie poddaję się, nie uciekam marzeniami do innego wymiaru. Jestem dziewczyną którą wychowało cholernie trudne życie....
|
|
|
|
Chciałabym wrócić do czasów kiedy nie wiedziałam czym są problemy , a jedynym zmartwieniem było jakimi kredkami mam pokolorować świat ♥
|
|
|
|
` chciałabym kiedyś usiąść na trawie, spojrzeć w niebo i z czystym sumieniem powiedzieć " tak jestem cholernie szczęśliwa". ; )
|
|
|
|
ale teraz się pozbierałam, nie jestem już tak perfekcyjna jak wcześniej, nie potrafię już tak "normalnie" żyć, nie potrafię szczerze się śmiać. ale jestem. Wstaje z łóżka żeby przeżyć kolejny cholernie pusty dzień. Nie utrudniaj mi tego. Nie wracaj w snach, myślach, wspomnieniach..po prostu odejdź...
|
|
|
|
gdy nadchodzą wieczory takie jak ten, gdy wszyscy inni są szczęśliwi gdzieś, a Ty słuchając smutnej piosenki szukasz sensu życia..
i nagle na myśl przychodzi,aby rzucić, to wszystko i uciec. zacząć żyć od nowa. z nową etykietką. bez opinii, na starcie. bez ludzi, którzy kładą Ci kłody pod nogi. bez problemów, bez rutyny. bez abstrakcyjnej nadziei na lepsze jutro. chcę uciec. ale nie mogę. dalej tkwię, w tym zakichanym, szklanym, pudełku, zwanym życiem. stąd, nie ma wyjścia. nawet śmierć, jest zbyt bezszelestna, by pomóc.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
