 |
"Kochanie, wiem że często Cię ranię [..] Ale gdy wspólnie witamy ranek to żałuję tylko tego, że cię wcześniej nie znałem. "
|
|
 |
Czasem zbyt mocno wierzymy, że ludzie są inni, że ktoś wróci, zrozumie czy przeprosi. To nie życie nas przeraża, ale czekanie na coś, co może nigdy nie przyjść
|
|
 |
Wiosenne porządki w psychice.|k.f.y
|
|
 |
Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz
wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie.
Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza
tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w
sobie.
|
|
 |
Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz
wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie.
Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza
tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w
sobie.
|
|
 |
Jeśli w domu nikt mnie nie pytał, jak się czuję, nikt siebie nie pytał, jak się czuje, tylko trzeba było zajmować się innymi sprawami, takimi jak to, że nie schowałam mleka do lodówki, to sama też nie pytam, jak się czuję. Nie umiem
|
|
 |
To był mój kokon. Zatapiałam się w jego ramionach, zamykałam oczy i ozywałam. Byłam bezpieczna, szczesliwa słysząc bicie jeg serca tak blisko mojej głowy. Jego silne ramiona, takie nie do przejścia, jak granica Związku Radzieckiego w czasie wojny. Nie do przebicia, żadne zło nie mogło mnie dotknąć. Wtulałam się więc w te ramiona i tors, odpoczywałam, pozwalałam szczęściu układac mnie do snu, a jego pocałunki na czubku mojej głowy były jak ciepły, letni deszcz- czułam, że żyje.|k.f.y
|
|
 |
Jego usta- najsłodsze miejsce, w jakim dane mi było gościć.|k.f.y
|
|
 |
Duże, brązowe oczy. Duże, pełne wargi. Ciepły, męski głos. Silne, lekko szorstki dłonie. Cały on. Cały idealny.|k.f.y
|
|
 |
Głupota jest jedną z dwóch rzeczy, które najlepiej widzimy z perspektywy czasu. Drugą są stracone okazje.
|
|
 |
jeśli ktoś cię obgaduje lub cię nie lubi, to najlepsze
co możesz zrobić to mieć to gdzieś, nic tak nie
wkurzy tych ludzi jak to
|
|
 |
Poczułem się w tym wszystkim niczym cierń, który zdolny jest tylko ból zadawać, bo na nic innego widocznie już mnie nie stać.
|
|
|
|