 |
|
Targający drzewami wiatr niczym twoje ręce. Poranione wnętrza dłoni, setki siniaków na łydkach, uraz głowy, strup na policzkach. Zbiera się na deszcz, nabrzmiałe chmury szarpią połacie ziemi. Przebłagaj niebo zanim utoniemy w źrenicach zbiera się na potop, powieki zaszły wilgotną łuną Płacz uwolni nas od tego Delikatne ramiona kłębią się pod sklepieniem brzóz , święta księga blizn, która jakąś siłą wątłe życie napędza. Grzmot wyszarpie z nas duszę, nie zamknie nam powiek, gromowładny śmiech mogiły znam już na pamięć/ sstrachsiebac
|
|
 |
|
Ty nie mów, że mnie kochasz, to nie ma sensu, miłość ma gnać w przód, a my stoimy w miejscu.
|
|
|
|
Jestem zimny jak lód i twardy jak skała, romantyczny w chuj, brutalny tak jak prawda.
|
|
|
|
Stój - przecież mówię. Zatrzymaj się - przecież krzyczę tonąc we łzach. Wysłuchaj mnie - przecież mówię. Mówię kurwa do Ciebie - przecież krzyczę tonąć we łzach. Nie stanę - przecież mówię. Nie zatrzymam się - przecież krzyczę tonąc we łzach. Nie wysłucham Cię - przecież mówię. Nie odpowiem kurwa Tobie - przecież krzyczę tonąc we łzach. / slonbogiem
|
|
|
|
Sory, to nie przejdzie. Sory, nie możemy być ze sobą. / slonbogiem
|
|
|
|
Istotą w każdym kolejnym dniu jest sprawianie, by był lepszy od poprzedniego. / slonbogiem
|
|
|
|
jak masz coś do mnie to powiedz, i tak to przecież pierdolę...
|
|
|
|
Chcę tylko wódę i colę, albo lufę i worek.
|
|
 |
|
Przyjdź i nie gaś ledwo co tlących się świeczek. Nie wyłączaj muzyki. Nie zapalaj światła. Nie zabieraj mi z dłoni papierosa. Przybliż się. Nic nie mów, nie mam siły słuchać. Nie odgarniaj zagubionych kosmyków włosów z mojej twarzy. Nie wycieraj smug tuszu z policzków. Przytul mnie najdelikatniej jak potrafisz i daj umierać. Przeobraziłeś moje życie w katorgę pełną bezdechów, pozwól by śmierć była cudowna.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
