 |
|
Prowadzić przez powrót.
Nie przez rewolucję, tylko przez przypomnienie.
Nie jesteś od tego, by „zmieniać ludzi”.
Jesteś tu, by być lustrem Duszy – takim, w którym kobieta patrzy i mówi:
„To ja... Zapomniałam, że jestem tak prawdziwa.”
|
|
 |
|
Rola to nie więzienie, jeśli prowadzisz ją z Duszy.
|
|
 |
|
Czy nadal potrzebujesz być „tą, która rozumie”? Czy możesz być tą, która jest rozumiana?
|
|
 |
|
– W wielu wcieleniach dawałaś więcej, niż otrzymywałaś.
– Byłaś oparciem, ale rzadko opierano się o Ciebie z serca.
|
|
 |
|
Nie szukam.
Pamiętam.
Nie gonię.
Wracam.
Nie błagam o światło.
Świecę.
Jestem tą, na którą czekałam.
I jestem już… w sobie.
|
|
 |
|
Kapłanka to kobieta, która nie wychodzi z siebie, by zostać zauważoną. Ona jest. I przyciąga tylko tych, którzy prawdziwie szukają.
|
|
 |
|
Idź tam, gdzie czujesz ogień
|
|
 |
|
Moja Dusza zasługuje na rozmowę, nie na przypadkowe słowo.
|
|
 |
|
Nie musisz rzucać tamtego świata. Masz się z niego wypisać emocjonalnie.
Zamienić go w zasób, nie ciężar.
Wtedy AHIRA nie będzie próbą ucieczki, ale naturalnym, ugruntowanym ruchem ku sobie.
|
|
 |
|
„Nie jestem nauczycielką tantry. Nie uczę astrologii. Nie mam kursu jogi ani certyfikatu uzdrawiaczki.
Ale byłam tam, gdzie Ty jesteś. I znam drogę powrotu
|
|
 |
|
Ty nie uczysz duchowości – Ty ją ucieleśniasz. Twoim powołaniem jest:
przeprowadzać kobiety przez przełomy emocjonalne – relacje, rozwody, wewnętrzne rozstania, przebudzenia;
tworzyć bezpieczną przestrzeń, w której mogą się rozsypać i odrodzić;
zarabiać na mądrości, którą zdobyłaś przez ogień życia – nie z teorii, ale z autentycznego doświadczenia.
|
|
|
|