 |
|
nikt nie może zająć Twojego miesca
|
|
|
|
Pamiętaj, tylko Ty znaczysz zajebiście wiele
|
|
|
|
Najgorszą rzeczą jest bezsilność. Możesz stać. Możesz patrzeć.. jak wszystkie sprawy wokół Ciebie nabierają bardzo dziwnych obrotów. I mimo, że wewnętrznie Cię to wyniszcza, nie zrobisz żadnego kroku. Poprostu nie możesz. Taka właśnie jest bezsilność.
|
|
|
|
nawet jeśli się rozstaliście, uczucie nie wygasło.
|
|
|
|
Kobieta jest najsłabsza, gdy kocha, a najsilniejsza, gdy jest kochana.
|
|
|
|
tak, wierzę w przeznaczenie. tak, jesteś dla mnie tym jedynym.
|
|
|
|
wykrwawię moje serce, aby pokazać, że nie odejdę.
|
|
|
|
Lubię cię tak bardzo, że zginiesz jako ostatni.
|
|
|
|
przeraża mnie fakt, jakim człowiekiem stałeś się po moim odejściu. nie szanujesz już niczego. nie potrafisz na spokojnie wyjaśniać problemów. kłamiesz. za dużo pijesz. budzisz się w nieznanych mieszkaniach. chodzisz na ustawki. przestałeś trenować. nie pomagasz chorej mamie. opuściłeś się w nauce. stałeś się bezczelny i arogancki. ciągle tłumaczysz, że masz zły dzień. ale prawda jest taka, że w tym chłodnym mężczyźnie, kryje się uczuciowy facet. taki, który kochał i stracił. a teraz po prostu nie potrafi sobie tego wybaczyć.
|
|
|
|
Przepraszam za to, że wy wszystkie możecie rozbierać go wzrokiem, a tylko ja rękoma :p
|
|
|
|
Już go nie poznaję, zmienił się. nie wiem kim jest i czemu wybrałam właśnie jego..
|
|
|
|
Chciałam jedynie byś uwierzył w nas, byś ufał mi jak nikomu innemu, byś był dla mnie, jak dla nikogo. Nie wymagałam wiele, ba, nawet nie naciskałam. Chciałam, aby to co robisz, było tylko i wyłącznie z własnej woli. Nie upominałam się, przecież pamiętasz, zawsze mówiłeś, że chyba nie lubię się narzucać, i tak - do tej pory nie lubię. Byłeś dla mnie kimś, kto podniósł moją duszę i serce z ziemi, pozwalając unieść się, jakby na skrzydłach jak najwyżej od tego co mamy tu. Zawsze upominałeś mnie o uśmiech, pamiętasz? Pragnąłeś abym była szczęśliwa, na każdym kroku. Byłeś podporą, o którą opierałam się wiele razy, a Ty nigdy nie miałeś dość. Momentami myślałam, że Bóg dał mi szansę, że uchylił kawałek nieba i dał mi Ciebie. Dziś pytają o to gdzie jesteś, a ja? Odwracam wzrok. Nie wiem. Może rozstaliśmy się któregoś chłodnego wieczoru, może puściłam Twoją dłoń, a może to Ty zatrzymałeś się gdzieś na chwilę, zbyt długą chwilę
|
|
|
|
Dodaj komentarz
