|
Prawdziwa kobieta ma zasady, ambicję i plany, szacunek do swojego ciała, kocha bezgranicznie i nie zawodzi. Ma również granicę wytrzymałości i nawet kochając całą duszą wybierze rozstanie zamiast bycia na drugim planie i upominanie się o czułe słowa, bo wie ile jest warta.
|
|
|
Można milczeć i milczeniem ranić kogoś / ks. Twardowski
|
|
|
Well, I've got thick skin and an elastic heart, but your blade it might be too sharp.. ♥
|
|
|
czasem łzy rozświetlą świat, w którym nikt nie chce cię znać.
|
|
|
Prawdziwych przyjaciół na palcach ręki zliczę. To rzeczywiście prawda... Daria, Natalia, Aleksandra, Natalia, Daria. (:
|
|
|
Czasem myślę - chciałbym wrócić tam na krótką chwilę, wiesz. Dotknąć przeszłości twarzy i już nie obudzić się .
|
|
|
Chciałabym, żeby było tak jak dawniej. Mimo wszystko. Mimo, że czasem było chujowo, mimo że problemy czasami przerastały. Jednak człowiek dawniej był inny, myślał inaczej, mniej płakał, więcej żył. Miał przyjaciół. Tych jedynych, przy których nie czuł rozczarowania. Dzisiaj? Dziś jest inaczej, każdy gdzieś pędzi, ma swoje sprawy, zapomina. No właśnie, zapomina.. A niektóre rzeczy są naprawdę godne przypomnienia. Chciałabym, mieć możliwość, by chociaż na chwilę móc cofnąć się w czasie, poczuć, że istnieją ludzie, na których mi zależy i którzy interesują się też moim losem. Mimo problemów, mimo wszystko..
|
|
|
So unimpressed, but so in awe, such a saint, but such a whore.. watch me come undone ! :3
|
|
|
"Dookoła ludzie chcą mnie oceniać,
Nie widzą serca, nie widzą duszy,
Nie widzą tego co w mej głowie huczy,
Co moje usta mówią, a co moje odbierają uszy.
(...) Dopóki wierzysz, że może być inaczej,
Że będziesz walczył jak ja walczę,
Będziesz panem świata, królem siebie właśnie.
Trzymaj to na pulsie, wiara nie ugaśnie,
Obudź stróża mocy zanim na wieki nam zaśnie." [DKA, 2008 ♥]
|
|
|
Chcę tylko pisać, pozwól mi pisać, pośród obrazów i mar zmieniających swój kształt, pozwól mi pisać bo dla mnie to wszystko co mam.
|
|
|
Dzisiaj szare niebo pokryło ciepłe słońce. Jeszcze letni wiatr rozwiał resztę chmur. Siarczyście, lecz kojąco owiał mą skórę, że pod jego wpływem rozchyliłam powieki. Ujrzałam łąkę. Ciebie. Czy to jawa, a może sen? Odrzuciłam tą myśl, najważniejszy byłeś Ty. Postawiłam krok, kolejny, i jeszcze jeden. Pragnęłam stanąć przy Twoim boku, musnąć Twą dłoń, poczuć Twą bliskość, utopić się w Twoich ramionach. Nie mogę. Z każdym kolejnym krokiem oddalasz się. Próbuję krzyczeć. Nie mogę. Nabieram powietrza do płuc, by wydobyć z siebie kolejny okrzyk. Nie mogę. Bezgłośnie krzyczę próbując Cię uchwycić. Nie mogę. Czuję, że do oczu cisną mi się łzy. Pragnę płakać, łkać, szlochać. Nie mogę. Żadna z cisnących się kropel, nie może wypłynąć z mych oczu. I w tym momencie zdaję sobie z czegoś sprawę. To nie ja pragnę płakać, krzyczeć - tylko moja dusza. Tak bardzo utęskniona… Tak bardzo stęskniona za Tobą… / slonbogiem
|
|
|
"Coś rzuciło mi się w oczy - wszyscy zdawali się szczęśliwi. Nie wiem, czy byli szczęśliwi, czy tylko tak wyglądali, w każdym razie (...) wszyscy ludzie zdawali się szczęśliwi i z tego powodu ogarnął mnie smutek. Pomyślałem sobie, że tylko ja jestem tu obcy."
|
|
|
|