 |
|
Marnuje wszystko od tlenu po miłość. — melancolie
|
|
|
|
Błędne oczy, które razi światło dnia, w ciemności szukają szczęścia bo nocą wszystko jest łatwiejsze. — melancolie
|
|
|
|
Możesz grać i udawać ale nocą razem z maską spadają łzy. — melancolie
|
|
|
|
Zabierasz mnie do nieba, po to by po chwili kopnąć mnie mocno w dupę żebym spadła z chmurki wprost na samo dno. — melancolie
|
|
|
|
Szarość, szarość, szarość. Taki kolor ma teraz moje życie. Jakby ktoś ukradł wszystkie barwy tęczy. Smutno żyć w bezbarwnym świecie. — Ewa Lesińska
|
|
|
|
A życie potoczyło się dalej. Godziny, dni, tygodnie. Rok, drugi, trzeci. Była już tylko zacierającym się wspomnieniem. — Marek Hłasko
|
|
|
|
Można powiedzieć sobie: "nie cierpię" - i nie ma cierpienia. Można sobie powiedzieć: "nie kocham" - i nie ma miłości. Człowiek powinien sobie zdać sprawę, że żyje w zupełnej pustce i może zgadzać się na to, co mu podsuwają lub nie. A pustka nie jest niczym, nie jest żadnym cierpieniem... — Marek Hłasko
|
|
 |
|
1.Jest tyle uczuć do przeoczenia. Większości nie istnieją, a wiele z nich sami zabijamy, nie zauważając, że istnieją. Gdyby tak wszyscy ludzie zajęli się własnym życiem, nie obwiniali innych o złe sytuacje i pogodzili się z tym kim są, naprawdę moglibyśmy zmienić ten świat. Przynajmniej próbować, to zrobić. Jesteśmy tą przyszłością, nie znaną przez nikogo. Nieważne.. Mam jakieś inne oczy, zapewne zapłakane i zapuchnięte po tych nocach, gdy nie śpię. Owszem są myśli dotyczące kawałka dobrego zaufania. Będę kiedyś tytanem. Pozabijam wszystko co żywe, siebie też. Może ta Ziemia odrodzi się na nowo, wyda lepsze plony i zrodzi nowych potomków nas samych. Czekam na czas wolności. Zastanawia mnie ta rzeczywistość. Ta nienawiść, arogancja, brak kultury. Jak siebie reprezentujemy... Wsiądę w windę, a ona powiezie mnie do dzieciństwa. Bardzo się zmieniłam, prawdopodobnie.
|
|
|
|
2. Może to nieprawda, a oni ci co tak mówią najzwyczajniej mnie nie znali tak dobrze, by to ocenić. To jakiś upadek społeczny. Jakby zaraza rozprzestrzeniająca się w całym wszechświecie. Liczę tylko na siebie. Dzięki temu funkcjonuję. Przywiązuję się do ludzi za szybko, a to boli, więc z nimi nie przebywam. Towarzystwa dotrzymuje mi stare zdjęcie na którym jestem jeszcze dzieckiem. Nie, nie jestem tam sama. Widzę ojca, matkę, dwie babcie i dwóch dziadków. Przytulają mnie i spoglądają na moją tamtejszą uśmiechniętą twarz. Nie wyobrażam sobie tego, bo nie potrafię, ale to jedyne wspomnienie, z tych dobrych jakie były i jakie mam. Czy ja zbyt wiele myślę i wymagam. Dajcie mi odpowiedź. Jestem niezrozumiała. Pokieruj mną, krzycz i wyżywaj się jak tylko możesz.
Nie zareaguję, jestem nikim. Może tylko duchem w ciele, złym duchem. No zastrzel mnie i tak przetrwam...
|
|
|
|
Proszę, nie pytaj co u mnie. Wolałabym już dzisiaj nie przeklinać.
|
|
 |
|
świat jest tym, kim ty jesteś.
|
|
|
|
nie wierzę w e-maile. jestem staroświecka. wierzę w dzwonienie i rozłączanie się.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
