 |
|
mieliśmy błękitne oczy i nikt nas nie kochał
|
|
 |
 |
Nienawidził mnie. A wszystko dlatego, że nie potrafiłam go pokochać. /esperer
|
|
 |
|
i znowu przebudzam się ze snu w dzień, i widzę Ciebie. na nowo Cię mam. dochodzę do świadomości jaki mamy obecnie czas, a na mojej klatce piersiowej znowu pojawia się ten głaz uniemożliwiający oddychanie. brakuję mi Cię. ten żal wypełniający mnie od wnętrza, zamarzający moje serce. przerażający strach przed stratą czegoś, co już się straciło.
|
|
 |
|
"Nauczyłem się, że niektórzy ludzie są na zawsze, a niektórzy tylko sporadycznie, i że nie mam żadnego wpływu na to, kto będzie na zawsze, a kto od czasu do czasu."
|
|
|
|
Albo życie mi nie sprzyja, albo ja zbyt dużo od niego wymagam.
|
|
|
|
Najgorzej stanąć w miejscu nie wiedząc dokąd się zmierza...
|
|
 |
|
No więc, próbowałam żyć bez Ciebie.
Łzy spływają z moich oczu.
Jestem sama i czuję pustkę.
Boże jestem rozdarta od środka.
Spoglądam w gwiazdy.
Mając nadzieję, że robisz to samo.
|
|
|
|
masz obok siebie kogoś istotnego. osobę, dzięki której każdego dnia poranny papieros smakuje o niebo lepiej, a Ty nie masz ochoty zanosić się płaczem, kiedy po przebudzeniu siadasz na brzegu łóżka. osobę dla której używasz perfum, na które musisz odkładać miesiące, tylko dlatego, że raz prymitywnie wspomniała, że 'nieźle pachną'. osoba, która jest. oddycha, nadążając za Tobą. nigdy przed Tobą, zawsze obok Ciebie. i właśnie wtedy nadchodzi wieczór, kiedy ta osoba odchodzi. a Ty? a Ty tęsknisz za głupim biadoleniem odnośnie ubierania kapci, podczas chodzenia po zimnym parkiecie.
|
|
|
|
nic nie zabolało mnie bardziej jak moment, kiedy palcami zgasił palącą się świeczkę, mówiąc przy tym, że muszę wziąć z niego przykład. szkoda, że kiedy podniosłam pełna gotowości dłoń, uświadomił mnie, że miał na myśli moje uczucia, a nie płomień tej cholernej świeczki, która odbijała się w jego tęczówkach jak na jakimś ckliwym romansidle. miałam ochotę rzucić nią mu w twarz, no ale nawet w takiej sytuacji nie miałam serca oszpecić jego ślicznej buźki.
|
|
|
|
czekałam na ciebie doskonale wiedząc, ze juz nie wrocic. zupelnie, ironicznie - tak samo jak za dziecka, kiedy zdechl mi moj najukochanszy pies, a ja kazdego dnia stalam pod rodzinnym domem, naiwnie go wolajac.
|
|
|
|
nienawidzę snów, nienawidzię śnic. zapomniałam, tak mi się zdawało. przyśnił mi się dzisiejszej nocy w pięknej postaci, z tym aroganckim spojrzeniem i wspaniałym uśmiechem. przez cały dzień widziałam go wszędzie, w każdym. Rozrywa moje serce na cząstki elementarne. nie daje rady. nadal coś do niego czuje. / lirykachodnikaa
|
|
|
|
Mijasz dziesiątki osób w ciągu dnia w tramwaju, na ulicy, na uczelni. Setki spojrzeń - zero uczuć. Słusznie. Można by zwariować.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
