 |
|
Nie wiem, jak Ty to robisz, ale sprawiasz, że mój świat jest pełen szczęścia i uśmiechu, nic nie może mnie złamać, kiedy trzymasz moją dłoń. Wspaniale jest być Twoją kobietą, którą obejmujesz swym silnym ramieniem, kiedy tego potrzebuje, i którą całujesz z tak wielką czułością. Nie ma nic piękniejszego niż to słowo, które choć krótkie, wyraża więcej niż wszystko inne - MY. Musisz wiedzieć, jak bardzo Cię kocham, jak bardzo zmieniasz moje życie w Raj. Musisz też wiedzieć, że zawsze byłeś, jesteś i będziesz jedyny i wyjątkowy, że nie ma nikogo, kto byłby dla mnie tak ważny, kogo bym tak pokochała i komu bym powierzyła siebie. Piszę to po raz setny już chyba - jesteś moim cudem. Cała jestem Twoja, dzięki Tobie się uśmiecham kochanie. Kocham Cię.
|
|
|
|
I żebyś przyszedł do mnie na lekcje, powiedział nauczycielowi, który właśnie prowadził zajęcia, że masz zajebiście ważną misję do załatwienia, będącą sprawą, życia lub śmierci. Nauczyciel stałby jak wmurowany, patrząc na Ciebie jak na kosmitę. Ty podbiegłbyś do mojej ławki i położył na Niej małą, zwiniętą karteczkę. Nie mógłbyś od tak sobie pójść, więc pocałowałbyś mnie lekko. Wychodząc za drzwi, patrzyłbyś na mnie, a na koniec krzyknąłbyś głośne 'Kocham Cię!'. Siedziałabym, do dzwonka, z uśmiechem na twarzy, wciąż ściskając w ręce liścik 'to do wieczora, kotek'.
|
|
|
|
Tak mocno trzymał mnie za rękę jakbym miała zaraz uciec. Tak intensywnie się we mnie wpatrywał jakby widział mnie pierwszy raz. Tak namiętnie całował jakbym miała czekoladę na ustach. Tak profesjonalnie udawał że mnie kocha, że przez chwilę uwierzyłam.
|
|
|
|
leżał obok niej patrząc głęboko w oczy i ściskając jej dłoń jak tylko najmocniej potrafił wyszeptał : właśnie tak chcę umrzeć.
|
|
|
|
idźmy za dom, na ławkę, do kina, do lasu, na ognisko, nad rzekę, za rękę, pod rękę, na rękach, wrócimy jutro, pojutrze, za tydzień , za miesiąc , za rok , nigdy .
|
|
 |
|
im bardziej kocham tym bardzej się wykańczam
|
|
|
|
I tak po prostu z dnia na dzień przestaliśmy dla siebie istnieć.
|
|
|
|
Cokolwiek się wydarzy, moje serce będzie Twoim domem.
|
|
|
|
Coraz częściej będąc w towarzystwie
dochodzę do wniosku
że nie umiem rozmawiać.
|
|
|
|
jak to możliwe żeby w jednej chwili wszystko się zmieniło? że wszystko co miało kiedyś znaczenie straciło na wartości? że osoby ktore się kocha oddalają sie na dystans nie do przebycia? ”
|
|
|
|
Dodaj komentarz
